DİREKSİYON SINAVI

• 11 Ocak 2018 Perşembe 04:01:13

4 Şubat 2017 cumartesi günü direksiyon sınavım vardı, son derece rahattım, zaten direksiyon sınavını kafamda bitirmiştim ve kazanacağıma inanıyordum. İlk direksiyon hocam da zaten benim kazanacağıma inanıyor ve de; Sündüs hanım sizin başaracağınıza ben inanıyorum, siz başarabilirsiniz, derdi. Hocamın bu motivasyonu sayesinde ben de inandım başaracağıma.

Ben saat 14.00 gibi çıktım, otobüsten Anıt’ta indim ve oradan Harmancık dolmuşuna bindim. İneceğim yeri tam olarak bilmediğim için tam da Meram Belediyesi’nin önünde indim. Oysa ki biraz daha ileride inmem gerekiyordu. Yanlış yerde indim. Anayola geri döndüm. Yol boyunca yürüdüm ve anayoldaki ilk durağın yanındaki ara sokağa girdim. Buraları hiç bilmiyorum. Aslında anayola dönmemem gerekiyordu, ileriye doğru gitmeliydim. Anayola geri dönerek sınav yerinden uzaklaşmış oldum. Saat 15.00’te sınav yerinde olmam gerekiyordu. Saat 3’e 1-2 dakika vardı. Ara sokakta herkesin evinin önünde karlar vardı. Tek tük insanlar evlerinin önünü kürümeye çalışıyorlardı. Hiç bilmediğim yerler, sınava geç kalmak üzereyim, yavaş yavaş paniğe kapılmak üzereydim. "Allahım yardım et" diyordum. İçimden; tanıdık birisi çıksa da beni sınav yerine arabasıyla götürse, diye geçiriyorum.

Yolun ortasında bir minübüs duruyor, arabaya bir bayan su şişeleri koyuyordu. Ben ona; abla burada bir okul varmış, diye sordum. O abla da bundan 3.5 yıl önce aynı kreşte birlikte çalıştığım, İfakat hoca çıktı. O da; bu kız Sündüs’e benziyor, Sündüs’ün burada ne işi var, diye düşünmüş. Bu şekilde 3.5 yıldır görmediğim İfakat hocayla da görüşmüş oldum. Beni sınav yerine kadar arabasıyla götürdü. Allah razı olsun. Böylece büyük bir stresten kurtulmuş oldum, çok şükür. Allah’ın yardımı tez vakitte yetişti, İfakat hoca hızır gibi yardımıma yetişti.

Sürekli "Lâ ilâhe illa ente sübhaneke innî küntü minezzalimîn" duasını okuyordum. Sıra bana geldi, ilk görüşte komisyona kanım ısınmıştı. Önce ön kaputu açtırdılar sonra da arka bagajı, son derece rahat ve de sakindim. Arabanın içinde göstergeleri sordular. Buraları hep geçtim. Sınava bu şekilde başlamış oldum.

Hep dua etmiştim; Allahım bana direksiyon sınavında, kolaylık gösterecek hayırlı insanlar gönder, diye. Çok şükür komisyon çok iyiydi. "L" geriyi kursumuzun yerinde değil, başka yerde yaptırdılar, "L" geriyi başka yerde ilk defa sınavda yapmıştım, oldukça başarılı yapmıştım. Daha önce orada hiç "L" geri yapmamıştım. Bunu nasıl başardığıma gelince, son direksiyon dersimizde hocamız diğer arkadaşlara orada "L" geri yaptırmıştı ve ben onları dikkatle izlemiştim. Bu dikkatimin sayesine "L" geriyi başarılı yaptım.

Park alanına doğru giderken önünüze ışıklar gelir, sol tarafta mezarlık vardır. Işık yeşil yanıyordu ve ben o esnada sola dönüş esnasında yavaşlamadım, hızımı korudum ve sola dönüşü hızlı yaptım, oysa ki orada hızımı düşürmem gerekiyordu, arabadaki herkes sarsıldı. Bana, yavaşlamamı söylediler. Ben de, ışığın yeşil yanmasından dolayı böyle bir şey yaptığımı söyledim. Yanımdaki komisyon başkanı da; yeşil ışıktan dolayı böyle bir şey yaptığımı anladığını, söyledi. Parketmeyi de başarılı bir şekilde yaptım, lakin parkı geçtim geçmesine de, tamam bitti denilince ben de sınav bitti zannettim, orada bir kafa karışıklığı yaşadım.

Ani fren, geri geri ve rampa onlarda harikaydı.

Sınav boyunca hızım 40-45 kmsa idi. 50’ye hiç yaklaşmadım. Görüş alanının sıfır olduğu sisli havadaki hızımdan bile yavaştım sınavda. Sisli havada hızım 50’nin üstündeydi. En ufak bir heyecan, stres yaşamaksızın sınavı güzel bir şekilde bitirdim. Hiçbir şekilde extra çalışma yapmadan tek seferde ilk sınavda geçmiş oldum. Unutmayın, heyecan sınavın baş düşmanıdır, rahat ve sakin olmak ise kazanmanın yoludur.

SÜNDÜS TOKGÖZ - KONYA
05.02.2017 - PAZAR