Arkamızdaki kapıları birer-birer kapatıyor., önümüzdeki aralık kapıdan hep beraber içeri giriyoruz…
İçeri girer-girmez de kendimizi tarifsiz güzellikte bir konser salonunun içinde buluyoruz…
Sahnenin kapalı perdesi arkasından doğru., konser öncesi orkestranın son provasının sesleri doluyor kulağımıza…
Dünyanın her yanından melodik., birbirinden güzel sesler…
Hiçbir ses diğerine karışmadan…
Derken perde açılıyor., ama sahnede orkestra yerine müthiş bir bahçe görüyoruz…
Ama ne bahçe…
Dünyada ne kadar çiçek varsa hepsi olağanüstü bir düzenleme içinde görsel bir şölen sunuyor…
Ne renkler karışıyor birbirine ne de kokular…
Çiçek adaları arasında keyifle dolaşırken ileri doğru bakıyoruz…
Karşımızda bir koca orman bize bakıyor…
Hepsinin dalları birbirinin içinde ama hepsi kendi başına milyarlarca ağaç., yemyeşil bir koca orman…
Bizler de ağaçlar gibi kol kola girip., el ele tutuşup ama tek başımıza dalıyoruz ormanın içine…
Güneş yolunu kolayca bulup dallar-ağaçlar arasından ışığını düşürüyor üstümüze…
Ormanın içindeyiz…
Yürüyoruz…, yürüyoruz…
Ağaçlar seyrelmeye., ayaklarımızın altındaki yaprakların yerini kumlar almaya başlayıncaya kadar yürüyoruz…
Ve işte önümüz deniz…
Ve pupasında “İNSANLIK İÇİN-2018” yazan bir koca gemi denizde bizi bekliyor…
Biz de sahildeki iskeleye bağlı., üzerlerinde her birimizin isminin yazılı olduğu küçük sandallara binip., gemiye doğru kürek çekiyoruz…
Şimdi gemideyiz., kulağımızdaki sesler., gönlümüzdeki renkler ve üstümüze sinmiş kokularla…, hepimiz aynı gemideyiz…
HAYDİ ÖYLEYSE.,
YOLUMUZ AÇIK DENİZLERE DOĞRU OLSUN…
2018 İNSANLIK ADINA., HEPİMİZ ADINA GÜZELLİKLERLE GELMİŞ OLSUN…

(c.ç)