Hayat ihtimallerden ibarettir. Sürekli ilerleyen zaman çizgisinde olacaklar, A veya B durumunun gereçekleşmesi bir olasılığa bağlıdır. Senin A karakterine sahip olman bir olasılıktı. A karakterine bağlı arakadaş çevrenin oluşması yine olasılıklara göre belirlenir. Hayatın büyük bir kısmı zaten bu olasılıklar düzeninde senden bağımsız olarak gerçekleşir. Çevrendeki bir kişiyle uyumlu olman ya da olamaman yine bir oranla sabittir. Bu zaman akışında, yaşanan olaylardaki arkadaş ortamın %95 bellidir. Bunu kontrol edebiliyorum zannediyorsundur ancak senin kontrolünde değil sistemin bir parçasısındır. Sisteme karşı çıkarken de o sistemin bir paraçasısındır. Ondan bağımsız yaşayamazsın.
Bu kadar azına etki edebildiğin dünyada bu kontrol çabası niye? Öfkelenmek niye? Peki yaşananlara ve yaşanacakalara tepkisiz kalıp umursamazlaşalım mı? Hayır tabii ki. Kontrol edebildiğimiz %5 vardır. Çağları değiştirebilen bir %5. Bu %5 kelebek etkisi yaratabilir.
Bu sebeple ideal insan olamaya çalışmak ve ideal sistmenin gerçekleşmesi için çaba göstermeye gerek vardır. Çapımızın %5ine dokunabilmemize rağmen bizi umursamazlıktan kurtarıp ideal sistemi var etmek için çalıştıracak güç nedir? İdeal insanı sevmek ideal sistemin yaratıcısna aşık olmak gerekir. Aşk nedir? Koşulsuz bağlanmaktır. Koşulsuz bağlanma nasıl olur?