AY IŞIĞINDA CEVİZ SİLKELEMEK

• 1 Şubat 2007 Perşembe 22:07:06

AY IŞIĞINDA CEVİZ SİLKELEMEK
Son bir haftadır yaşananların değişik yönleri üzerinde durmak,serinkanlı değerlendirme yapmak zamanıdır diye düşünüyorum.Olay belli .Agos Gazetesi yazarlarından Hırant Dink’e yapılan suikast ve binlerin sloganlar eşliğinde yatıkları tören.
Suikastın boyutlarını değerlendirmek üzere kalme alınmıyor bu yazı.Bu yazının amaçları değişik teoriler üzerinden yola çıkarak soyut kavramlara gönderme yapma amacında da değil.Olay çok net.Bir gazeteci öldürülüyor.
Fiilin yanında, sağında -solunda ,ötesinde- berisinde değilim..Doğrudan karşısında.Hem de tam karşısında.Bu ülkede fertlerin can ve mal güvenliğini en aziz haklardan birisi görmek gerektiğini düşünüyor-inanıyorum.Benim gibi ezici çoğunluğun varlığını çok net biliyorum.Yazının konusu bu da değil.
Cenaze öncesinde toplana kalabalıklar ve cenaze sırasında yaşananlar asıl değinmek istediğim.Bu süreçte görüntülü basının ,yazılı basının başlıkları,manşetleri dikkat çekici değil mi?Bu yazı bu konuda bazı tespitleri yapmak niyetiyle yazılmıştır.
Önce “Hepimiz Ermeniyiz “sözüyle başlayalım.Allah aşkına sözün gerçek anlamı düşünülünce ne yapılmak istebdiği konusunda büyük savaş ortamı manzaraları geliyor zihnine insanın.Asılsız bir soykırım suçlamasına maruz kalan bu millet aşağılık suçlamanın önündeki kelimesinin “millet-i sadıka “olduğunu hatırlar mı dersiniz?Yıllardır sıkıştırıldığı bütün alanlarda her zafer gibi görünenin ardında hezimet görmeye alışmış bir komedi oyununun tarafı olan toplumun sinir cümleleri niçin bu kadar kaşınır durur.Ve hangi ortak akıl,hangi sağduyu bazı medya kuruluşlarının ifade ettiği gibi yüz bin insana bu kalıpları, nasıl söyletir.İnsan saygı mitleştirilirken,”katil devlet hesap verecek”sloganlarının sahipleri ile bu cümleler nasıl izah edilecek.Nasıl izah edilebilir.?
Her türlü haksızlığın karşısında olmak adına PKK terör örgütüne çiçekler sunmaktan ne farkı var bu psiklojik linç hareketının. Evet ,cinayeti lanetleyelim. Evet,Ermeni olması bir insan ne kusur ,ne yüceliktir.Bunu da bütün samimiyetimizle yüksek sesle haykıralım.Evet ,bireyin özgürlüğünden yana olalım.Onlara yapılan her türlü haksızlığı reddedelim.haksızlık karşısında susan dil şeytandır ilkesinden ilhamla erdem çizgisnde sabitleyelim anlayışlarımızı.
O halde sorun ne? Sorun bu ülkede kimlik bunalımının Türk aleyhtarlığına dönüştürülerek karşılıklı çatışma duygusumun körüklenmek istenmesidir. Binlerce cenaze geldi son yıllarda ülkemizin her iline ,Doğu ve Güneydoğu Anadolu bölgesinden .buralarda insanlar tekbir getirdiler,örgüt ve elebaşı hakkında alyhte sözler sarfettiler.Ama hiçbir kitle tamamen hadef alınmadı.Millet arif davrandı.Sapla samanı birbirinden ayırmayı başardı.
Şimdi sapla samanı karıştırmaya kalkanlar ortalığa tuhaf kavramlar atalarak bulanık suda balık avlamaya, ay ışığında ceviz silkelemeye kara vermişler.Yüzlerce yılın birikmiş sorunlarına direnen toplum dinamiklerini dinamitilemeye kalkanlar hayırlı iş yapmadıklarını çok iyi biliyorlardır herhalde.21.yy psikolojik savaşın en acımsız yaşandığı tarihi dilim olacak gibi görünüyor.Ve bu ülkede son bir hafta da “Kültürel linç “ havası oluşturuluyor. Buna hayır demek cinayete hayır demek kadar saf ve masum bir talep değil de nedir?