Bayram Boyle Gecerdi …

• 4 Ekim 2008 Cumartesi 08:27:08

Daha Bayram gelmeden bir hafta, kimi zaman 10-15 gun evelinden, bazen de Ramazan ayi ile baslardi Bayram heyecanimiz. Ve heyecen bayrama yaklastikca artan bir tempo ve hizla devam ederdi.Taki Bayram tatili bitimine kadar; okula basladigimiz yillardan sonra ise. Okula baslamadigimiz yillarda ise (2-7 yas arasi) Bayram heyecanimiz topladigimiz sekerlerin bitimine kadar devam ederdi, Bu surec kucumsenecek kisa bir sure degildi. Yaklasik 200-250 tane seker topluyorduk ve Bayramda topladigimiz sekerlerimizi genelde ablamlar veya Annem el koyup disleriniz bozulmasin diye (kendi soyledikleri) gunde 2-3 veya 4-5 tane verirlerdi encok. Bu demek oluyorki bazen Ramazan ayinda topladigimiz sekerler Kurban Bayramina kadar devam ederdi. Ve sabah kahvaltidan sonra annemizin verdigi sekerleri emmek (Genelde cocuklara emici sekerler virilir bilmem sebebi ucuzlugundan mi yoksa cocuk dislerine fazla zarar vermesin diyemi?) bize her gun o bayram sabahini yasatirdi cogu zaman..

Babam namaz sonrasi telefonun yaninda olturur annemle beraber genelde listeden sirasiyla akraba ve dostlari aralardi.Kimiz zaman sira annemin akrabalarina geldigi zaman aglardi telefonda sanki yeni evlenmis, baba evinden ayrilmis genc kiz gibi. (InsaAllah annem duymaz bunu).Hele son yillarda ise evil olan ablamlar ile konustugu zaman daha dogrusu once agladigi sonr akonusmaya basladigi zamanki masumca gozlerinen akan yaslar hepimizi etkiliyordu.Allah korusun sanki kendi evlerinde degillerde cok kotu yerde kotu insanlarla beraberlermis gibi. Halbuki annem de biliyor ki onlarin en guzel yerde cocuklarinin ve eslerinin yanlarinda olduklerini. Ama anne yuregi dedikleri sey boyle olmasi gerek.

Bizim bayramlarimiz vardi. Sabah erkenden uyanip yeni bayramliklari (genelde Ramazan Bayramlarinda elbise alirdik daha dogrusu bize alinabilirdi, iki bayramda da giyebilelim diye) giyindigimiz.Bayramliklari gidikten sonra kimse bizi tutamiyordu avde artik. Gunde bir kere bile bir nevi ozgur sayilirdik cunku bu gunde. Baba ve abilerimizin Bayram namazi cikislarini beklemeden cikardik evden sabahin ilk isiklari ile bayramlasma. Bayramlasmaya kendi mahallemizden komsularda baslamazdik hic bir zaman cunku; erken cikmitigimiz icin evden, hep uzaktaki arkadaslarimizin bolgelerinden baslardik. Sebebi ise; kendi mahallemizde bizi herkes taniyor avantajli oluyorduk gec gittigimiz zaman bayramlasmaya; hem fazla seker, cok yakin oldugu zaman bir miktar da harclik aliriz diye. Bu avantajimizi bir sekerle kaybetmek istemezdik sadece, sonradan en az 3-4 seker daha fazla verdiklerini bildigimiz icin. Bizde para adet degildi Alla`a sukur pek fazla, yabanci zaten hic vermezdi parayi komsular cok nadir verirdi. Akrabalar da herseferinde valla bozukluk bu kadar var der miktari cok dusuk belki ama bizi miktari ile olculemeyecek dereceden mutlu eden harclik verirlerdi. Aldigimiz (kazandigimiz) parayi da seker gibi genelde anne el koyardi biz bos ve gereksiz seyler almayalim diye sozde. Acaba diyorum o zamanlarda alinacak o kadar gereksiz seyler varmiydi cocuklarin harcliklari ile alabilklari (Genelde her bayram simdi sokaklarda ses cikaran patpatlar, kiz kaciran (!), Tapanca ne bilem bunun gibi tabancaciklar olur ellerinde cocuklarin eglendikleri oyuncaklar).

Genelde ogle arasi mola verilirdi, kimi zaman kendi evlerimizde kimi zamanda arkadas veya yasitlar gezdigimiz akrabalarimizin evlerinde. Ama bunun disinda da mutlaka bir iki kere sekerleri saymak ve cepleri veya sekerlerimizi koydugumuz posetleri bosaltmak icin eve ugrardik. Evden ayrilirken de annemizin en az 2-3 defa fazla seker yeme dislerin bozulur bizim de anne bak sekerlerimi kimseye verme vedasindan sonraki vedalasmayla. Ikindiye dogru yavas yavas bazi evlerde kapilarin kapandigi fark edilirdi, seker bitti, cocuklar fazla kapida beklemesinler diye.Ikindiye dogru kimi zamen ilcenin tek parki olan ve ayni zamanda da girisi bile parali parkina 30 dakika ve bazen de saatleri bulan pasli salincaklara binmek icin sira beklerdik. Onun disinda para ile sehir turu attiran at arabalari vardi 20 yakin kisinin yaklasik 30 dakika bindigi.Fazla gec kalmadan, aksam gunesin batmasi birlikte arkadaslar ile bir sonraki gun bulusmak icin vedalasirdik. Eve geldigimizde uzerimizdeki yeni elbiselerin ve cebimizdeki az miktardaki harcligin verdigi bir kendine guven oluyordu sanki. Evde pek yemek yemezdik ki zaten kucucuk midemiz daha fazla bir sey almiyordu bunca tatli, sekerler, lokum ve iceceklerden sonra. Sadece bayram aksami degil, belki bayramin ilk uc gunu evde dogru duzgun bir sey yemezdik (yani kekleri sekerleri pastalari falan saymazsak). Aile bireylerinin aksam yemegine toplandiktansan annem her zaman oldugu gubu cabuk ecele edin diye baski yapardi, misafirler gelir ayip olmasin diye.Daha sofradayken bazen Hasan amcamlarin gelirdi. Evde yaklasik yarim saat gibi bizim evde kalinirdi caydan ictikten sonra bizden de ailece Abdullah (Babamin abisi -Allah rahmet eylesin-) amcalara gitmek icin.Bir iki saatlik muhabbet ve cay tatli (kek, pasta ve diger tatlilar iste.) ve kuruyemis yada meyvelerimizi de yedikten sonra evimize donerdik.Ve birinci gunumuz nasil hizli gectiginin fakina varmadan boyle gecerdi genelde.

Birinci gunden sonra ise asil hareketlilik buyukler arasinda olurdu, Akraba ve dost ziyaretleri sabah kahvalti soframiz yerdeyken genelde koydeki dostlarimiz (Haci Sukri amca) baskisi ile baslardi.Ellerinde bizim yoreye has tandirda yapilan “Kulice”( pastanin bir buyugu tadi da biraz daha fakli) dedigimiz bir pasta cesidi, yogurt yada sut ile gelirler ve ogle yemeginden sonra giderlerdi. Onlarin gidisi ile beraber yavas yavas, komsular ve bazen de koylulerimizden aile dostlari gelirlerdi. Gelen her misafire tatli yaninda istege gore cay, ayran, bazen kola bazen de meyva sulari ikram edilirdi yaninda. Bunlardan hic birini almak istemeyen olursa ise kahve ama 3`u bir arada olanindan degil, cezvede yapilan sekerini sutunu kendin arayladigin kahve ikram edilir yada istenirdi.

16 li yaslarimdan sonra genelde evde misafirlere (Ev masaAllah yol gecen hani gibi evde hizmetcimiyiz,ev ahalisimiyiz belli degil, biri gider 2 si gelir) hizmet konusundaki biraz uyusukluguma ragmen genelde tatli ikramlarindan her zaman comert davranmisimdir. Her ne kadar bunun sebebini kardeslerlerimin her tabaktan otlandigima baglasalarda bana haksizlik ve abartiklarini kanaatindeyim.Tamam biraz belki tatliya karsi zaafiyetim var ama abartilacak kadar dusunmuyorum (Gunde 5 ogun olsa kafidir).

16 ve 20 li yaslardan sonra gencligin verdigi olgunlukla belki biraz daha agir takilmaya basladik ama eski bayramlarimizin da lezzetlerini bir bir kaybetmeye baslamistik dogrusu.Bunu da bir bayramda haclik almadigim zaman fak etmeye baslamistim. Demekki kimse bundan sonra bana harclik vermeyecekti ha. Demekki bana harclik vermemeleri benim olgunlugumdan kaynaklaniyordu, Ve buyumusuz diye artik kimse harclik vermiyordu maalesef el opmekten sonra, Ama el opmeyi biz de eskisi gibi opmuyorduk ki, sadece tokalasiyorduk bizden biraz uzak akrabalarimiza ebeveylenlerimizin aile dostlarina.Birinci dereceden yakin akrabalar disindakilerine.

Bilmem sizing oralarda da bayramlar bu sekilde mi kutlanidi, bayramlari bu sekilde mi kutlardiniz ama gorunen o, bayrami beraber kutla(ya)madigimiz. Belki bir sms disinda. Bir maili de cok gordugumuz dostlarimiza.

Bugun bayramdi evet, Belki tatil orucu, veya bayram tatili olmasa Bayram oldugunu da fark edemeyecektik. Bayramin bize avantajlari; oruc tutanlar icin orucun bitmesi mi, okula gidenler icin tatil mi oluyor acaba simdi?Baska bir amaci varmi acaba onu bilemiyoruz. Bayramda ne dogru duzgun kimse ile bayramlasirken sarildik, tokalastik ede tebessum ettik en yakin dostumuzun bayramini tebrik ederken. Ayni zamanda kimseye agzini tatladiracak ne bir seker verdik bir seker aldik.Ne beraber bir yerde toplanip bir yerde muhabbet ettik bir sey yedik veya ictik.

Belki eski bayramlarimizda bir takim elbise ile iki bayram ederdik, paramiz yoktu harcamak icin, PSP`miz yoktu oynamak icin, internetimiz yoktu sorf yapmak icin ama yanlarimizda cok guzel ailelerimiz vardi, dostlarimiz vardi. Akrabamiz kardeslerimiz vardi. Yokluk icinde hayatin en guzel heyecanlarini, huzurunu ve keyfini cikardigimiz.Bunlarin hic biri yok simdi sanki, hic birini goremiyorum. Ne yapayim?Simdi ben koyumu, fakirligimi, gecmisimi, bayramlarimi ozluyorum…

Hayatlarimiz Bayram tadinda gecmesi dilegiyle…
Bayraminiz Bayramimizdir, Bayramlarimiz mubarek olsun…