EySevgili!Sen benim gülşenimde bir şiir-i şahikasın.Seni sevmeyen yürek, nasıl yazsın bu satırları.Sen iki gözümdende kıymetli bir gül-i ranasın.Nicedir derdi firakın ile elemdeyim.Kirpiğinin gölgesi yeryüzüne düşerken,bu biçare aşık, nasıll anlatsın güzelliğini.Bülbüller sustu güzelliğinin karşısında.Mehtabın sularında seyrettim leyl saçlarını.Aşkın kendisi bir mektupsa eğer,bana senin kapında bir mahbub olmak düştü.Bivefaların semtinde, bir vefayım sevgili.
Ey Sevgili!Derdim gün gün artmakta.Yük taşımadı sanki yer yüzündeki hamallar.Ben ne söylesem artık ,eksik kalır.Özlemin yanağımdan, yaş olup akıyor.Leylinden daha kara günler ve geceler.Fakat kesrette kaybolmadan seviyorum seni.Mecazi olana iştiyakım,manevi olanla kavileşti seninle.Vuslatın cümlesini tatmak isterdim.
Bivefaların semtinde,bir cefayım sevgili.

TimurŞAHİN