KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 764 Okunma
- 2 Yorum
- 0 Beğeni
İÇİMDEKİ EYLÜL
Solmuş yaprakların kapladığı bir eylül var içimde.Hasret dizginlerini koparmış nereye gideceğini bilmeden...
Kentimde uyurdu bu saatte insanlar,Ben seni yazıyordum ;senden ibaret...
Sonsuz çığlığım yırtarken bu koyu gökyüzünü,bir yanlızlık yaşıyordum ki;yarı yıkık,sevdaya gebe.Şarkılar hüzne çalarken bestelerini,ben sana söylüyordum söylenmemiş hecelerimi.
Yanımda olsaydın belki söyleyemezdi sensizlikten çatlamış dudağım,Ama şimdi yazıyorum korkusuzca,kendimi döküyorum kağıtlara;yetmiyorlar.Sensizliğimde sabır,elimde kalem,önümde satırlar tükeniyor...
Ben bitiremiyorum ateş kızılı sensizliğimi...
Görüş gününü bekleyen mahkumlar gibiyim oysa;bir gelsen,bir çoşsa içimdeki seller;Sonu gelecek belki acı çilelerimin...
Sen dolaşırken birlikte adımlayamadığımız sokaklarda,ve ben tünel kazarken yalnızlığıma;
O zaman bende bir hayat başlar;her defasında tükettiğin...
YORUMLAR
Sabahın ilk saatlerinde tesadüf girdiğim bu sitenin tekrar tesadüf okuduğum bu yazısından çok etkilendiğimi bilmenizi isterim ayrıca sizinle aynı şehirde yaşamak bu satırları okuduktan sonra beni daha çok memnun etti,En kısa sürede tanışmak umuduyla.Hoşçakalın
Eylül deyince bir hüzün çöker içime. Eylül ün ad bile hüzünlüdür.Sanki tüm ayrılanlar Eyül de ayrılmıştır. Sanki bir hasret rüzgarının adıdır Eylül. SElamlar.
