Garip bir duygu içerisindeyim ,

Bir hayli karışık ,

Her yöne yol gösteren , ve bir çok yol ayrımından ibaret yollar ….

Bir adım atıyorum (...)

Duruyorum ve kendimi dinliyorum …

Her yöne gidemeyecek olmam ,

Bir yol seçmem gerektiğini vurguluyor gözlerime …

Gözümün en dip noktasından vuruyor beni ..

Kendimi anlamakla başlıyorum yola ;

Ne yapmak , ne hissetmek istiyorsam yanıma alıyorum ,

Bir nefes aldıktan sonra başlıyorum işlemeye ,

O kadar çok belirsizlik varken , bir kendimi çıkarıyorum içimden ,

Ne kadar acı çektiysem hepsini bir bir ardıma, bıraka bıraka ilerliyorum ,

Çaresizliklerde var geçmişimden bugüne yanımda gelen ,

Onları da alıyorum ve çarelerine bırakıyorum ..

Belki de bende hiç olmayan asıl sahiplerine …

Gerçek dışı , maskelere bürünmüş insanların sureti geliyor gözümün önüne ,

Her biri benden bir parça almış ,

Benden aldıkları parçaları geri alarak onları da teker teker bırakıyorum ardıma …

Kendime, kendimden başkasının onaramayacağı herşeyle ilerliyorum …



Küçük küçük anılar geliyor düşünceme , gözümden yaş düşüren ,

Düşüncesi bile beni üzerken , gerçeğini yaşamış olmanın gücüyle;

Hepsini bir seferde siliyorum hafızamdan ,

Daha sağlam daha temkinli bir adım daha ilerliyorum ….





Tanıdığım yada tanıdığımı zannettiğim kişilerde var ,

Yaşamıma kattığım, değer vererek daha da yücelttiğim ,

Şuan görmesi kolay olsada , önceden görememiş olmamın verdiği güçle ,

Değersizlik imzamı atarak üzerlerine bir veda bile etmiyorum …



Benden çalınan duygulara inat ,

Yeni duygular üretiyorum …

Daha sağlam daha içten daha tanıdık ..

Aslında bende hep olan ama yanlışlarda kalan ..



Şimdi daha güzel yürüyorum,

Daha güzel bakıyorum ,

Ve daha güzel gülüyorum ,

Yenilenerek yaşama atılıyorum ….



Dedim ya ilerliyorum …

Kendimle daha sağlam ,

Kendimin onaracağı yaralar alarak ..

Kime ne artık benden , senden ve benden geleceklerden …

04.12.2017
BURCU ALAN