ALIŞIR ELBET

• 17 Kasım 2017 Cuma 18:27:42

Alışmak lazım hayata.Çünkü hayat sana. senin ona alıştığın gibi alışmaz.En zayıf anında yakalar,atar tekmeyi,tökezlersin. Bir sıfır yenik başlarsın...
Yine de ezilmez kalkarsın ayağa... Hayat bizi olduğumuz gibi kabul etmez, ya bir yerlerden eksiltir, ya bir yerlerden fazla verir.
Ya çok mutlu olursun içinde yaşarsın,ya çok hüzünlü olur dışarıya mutlu görünmeye çalışırsın.
Kendin olma fırsatını kimse vermedi bize..
Bende o yüzden yenik düştüm ya hayata ! Bazen kendim gibi görünmeye çalıştım kabul edilmedim, bazen de kendim olmadan başkalarının hayatına kabul edildim.
Hiç kendim için yaşamaya fırsat vermedim kendime. işte o yüzdendir yenilgim ..
Peki sonra ne mi oldu?
Kendime güvendim,kırdım kabuğumu,yıktım duvarlarımı,söktüm ayağımdaki prangalarımı..
Özgürlüğe adıım adım değil koşarak gittim.
Bende hayatın en zayıf anını yakaladım ve golümü attım.
Artık berabereyiz...
Bazen kendi kendinin kahramanı olman gerekir.Ben kendimin kahramanıyım...
Hayat zor,öyle olması gerekiyor aslında, eğer acı çekmeseydim hiçbir şey öğrenemezdim.
Beni yıldırmaya çalışanlar oldu,yoluna baş koyduğum hedefimden geri döndürmeye çalıştılar,kısıtlandım, yapamam sandım.
Kabullendim,yıldım...
Sonrası malum, hayatın bana yazdığı kaderi yaşadım, canımın ağrısını eze eze, hergün aynı acıya uyanarak o hayatı yaşadım...
Ama hayata karşı verdiğim savaşı BEN kazandım .
Çünkü ben hayattan daha güçlüyüm!
Çünkü benim hayattan çok beklentim var ve onları yapmak için her gün başka bedeller ödedim.
Şimdide ödüyorum, bundan sonra da ödemeye devam edeceğim.
Hayallerin için bedel ödemezsen, umut kırıntılarıyla beslenmek zorunda kalırsın...