ÖLÜM SESSİZLİĞİ

• 14 Kasım 2017 Salı 08:28:41

Sigmund Freud “Hayatın bütün gayesi, ölümdür “ der

Bir arkadaşımın, aman be kardeşim ölümden bahsetme, hayatını yaşa, bu kadar çok karamsar olma dediğini hatırlıyorum.Ya arkadaş burnumuza burnumuza sokup durma şunu.Moralimizi bozma şimdi hem yapılacak o kadar çok şey var ki bu neyin nesi şimdi.
Gerçeklerden kaçmak, hakikaten insan gerçekle yüzleşmemek için türlü kılığa sokar psikolojisini…Kendini tatmin etmek, gününü gün etmek için durağın birinde inip, diğer durakta araca biner durur.O kadar ki ölüm sessizce görevini yapar giderken, hastanenin arka kapısından götürülür mevta ıssız bir şekilde…Daha önceki yazılarımın birinde de bahsetmiştim ölümden ve ölümü üzerimize konduramamaktan.Ne yazık ki popüler kültürde ölümü öldürmeye çalıştık bütün gerçekliğine rağmen.
Korkmadan üstüne üstüne gitsek bir öğrencinin ders çalışma psikolojisiyle…Onu içselleştirsek hayatımızın bir parçası olduğunu unutmasak…Ten ölür ruhlar ölmez, ruhu olgunlaştırmak gerekir, şekil vermek latifleştirmek gerekir.O zaman bakarsın ki ölüm sandığımız gibi korkulacak şey değildir.
Halbuki ölüm Hz.Mevlana’ nın dediği gibi düğün gecesi (şebi aruz), dosta kavuşma bambaşka diyara kanat çırpma…Milton’ un dediği gibi “ölüm, ebediyet sarayının kapılarını açan altın anahtardır”.
Zaman hızla akıp gitmekte, hayatımızın nasıl bir başlangıcı var ise, sonucu da mutlak ve mutlak var.Her geçen saniye hızla çoğalan hücrelerimiz, yine her geçen saniye ölmekte, yaşlandıkça hücrelerin çoğalması sınırlanmakta.Zaman çarkı bizi vuslat gecesine götürürken yazımı Necip Fazıl Kısakürek’in güzel bir sözüyle bitirmek istiyorum.Herkese selam ve sevgiler.
Ölüm büyük şey, budur perde ardından haber,
Hiç güzel olmasaydı ölür müydü Peygamber?