hoop dur bakalım

• 30 Eylül 2008 Salı 10:12:25

HOOP DUR BAKALIM
Hiçbir şey ne sebepsizdir, ne de hikmetsiz! İnsan, ibret penceresinden yaşadıklarına şöyle bir bakmayı deneyince bu sözün doğruluğunu çok iyi anlıyor. Yaşamımızda yer edinen her olayın, her şeyin bir sebebi ve bir getirisi muhakkak vardır!
Umutlarla başladığımız yolculuklar hüsranla son bulunca; “Neden ben, neden bunların hepsi benim başıma gelir” diye düşündüğümüz olmamış mıdır hiç? Yaşadıklarımızın kıyısında köşesinde ‘hayır’ arayıp, ‘şer’den başkasını bulamadığımız olmamış mıdır?
Bulamayız, göremeyiz. Çünkü içimizi yakan ateş, gözlerimize kadar ulaşmıştır! Ne öğretmenlerimiz, ne ailemiz bize şu üç kelimeyi öğretememişler:
- Hoooppp dur bakalım!
Yaşanılan sıkıntı ve olumsuzlukları hayatımızdan defetmeyi öğretemediler. Alışkanlık haline getiriyor, başedemiyor, üstüne üstük müptelası oluyoruz sıkıntı ve kederin.
Biraz fazla gülsek, eğlensek, “Çok güldüm, kesin ağlayacağım!“ deyip işin içinden çıkıveriyoruz. Sıkıntı bir kapıyı çaldı mı, biraz üsütümüze üstümüze yürüdü mü, “Hoopppp dur bakalım!” diyemiyoruz.
Durduramıyor, engel olamıyoruz olumsuzlukların bizi beraberinde çekip götürmesine. Bir köşeye çekilip, düşünemiyoruz. Şunu diyemiyoruz;
- Madem ki kurtuluş yok, bir şekilde yaşanacak, yaşanması gerekli olan, o halde en az hasarla atlatmayı deniyeyim, sükunetimi koruyayım
Oysa bunları yapabilsek ne güzel bir dünyamız olurdu. Hayat ne kadar anlamlı olurdu.
“Hoooppp dur bakalım!” demeyi öğrenmek dileğiyle