** KÜSTÜN MÜ BANA.!

• 3 Kasım 2017 Cuma 19:55:01

.. Sanırım 90.lı yıllardı,
Televizyon Anten ve aksesuarları üzerine Pazarlama işi ile uğraşıyordum.
Her zamanki gibi Aileme ve çocuklarıma daha iyi bir gelecek hazırlamak için Anadolu seyahatine çıkmıştım.
Özel Tv kanallarının yeni açılmış olmasından dolayı yoğun bir tempo da çalışıyor ve bu seyahatleri çok sık tekrarlamak zorunda kaldığım için İstanbul da fazla kalamıyor arada telefonla hal hatır ediyor ve onlardan sağlık durumlarından ya da eksik bir şey varsa ihtiyaçlarından haberdar olabiliyordum.
Yine böyle hızlı tempo da çalıştığım bir seyahat dönüşün de Ankara Kayaş da kamyonumun deposunu doldurmak ve Otoban dan İstanbul a doğru yol alarak devam etmek isterken birden o tempolu çalışma esnasın da evi yaklaşık bir haftadır aramadığım aklıma geldi. İstedikleri bir şey var mı diye düşünerek telefon açmak istedim..
Ama o da ne JETON yok.
.
_O zamanlar şimdiki gibi cep telefonları nerede..
Hoş Jeton olsa bile sağlam bir Ankesör bulmak lazım önce.
Neyse süzüldüm yazıhaneden içeri şimdiki gibi market yok
ama yine de ihtiyaca cevap verecek kadar bazı şeyler var raflarda
yanaştım arkadaşın yanına Mazot parasını uzattım ve sordum.
--Jeton bulunur mu?
--Abi vardı da bitti
--Yapma kardeşim yaaa kaç gündür evimi aramadım yolda olduğumu sabaha evde olacağımı bildirecektim deyince.
--Abiciğim bende tek bir tane var işini görürse onu vereyim der demez
--EyvALLAH gözüm o da yeter dedim ve çıktım saat akşamın 23:00. suları sabaha evdeyim diyeceğim.
.
Çevirdim numarayı..
-- Alo
-- Merhaba canlarım iyi akşamlar.. tek bir jeton bulabildim Ankaradayım sabaha geleceğim İnşallah.
-- Ya ister gel istersen de gelme haykırışı ile telefon yüzüme kapanmasın mı.
Ahize elimden düştü yüreğim de bir sızı kurşun yesem belki de bu kadar yakmazdı canımı.
Kamyona bindim ama ben mi kamyona bindim kamyon mu bana bindi anlayamadım..
Otobana girdim beynim zonkluyor bana bu şekilde davranmasına sebep arıyorum bulamıyorum.
Ekonomik bir sıkıntı olamaz acaba yine arkamdan konuştular da nahak yere günahımı mı aldı diye
yol boyu alıp veriyorum..
Adapazarı Hendek ilçesi civarındayım uzanıp torpidonun üzerinden masrafları yazdığım bloknotu
direksiyon simidinin üzerine koydum ve bu Şiiri yazdım..
Meğerse.....
....... Orta okula geçersen sana krampon ve futbol topu alacağım dediğim oğlum. Yaklaşık bir hafta kadar önce Evimizin önünde park halinde duran ev sahibimizin oğlunun kamyonetine kaçan topunu almak için çıktığı kasasından atlamak isterken düşüp dirsek altından kolunu ve omuzunu kırmış.. Sol kolunun altından destekle çocuğun kolunu alçıya almışlar ve ben bu arada iş peşinde koşuşturmaktan.. Sağlam bir ankesör bulamamaktan ve en önemlisi de JETONsuzluktan arayamamıştım evimi..
Ve.. bu şiir bu yaşanmış anı sayesinde oluştu.
.
@@ KÜSTÜN MÜ BANA.?
.
Kaşını kaldırıp verdiğin selam
Sitemle doluydu ettiğin kelam
Sevdiğim,bir tanem,benim baş belam
Yoksa gönül koyup Küstün’mü bana?
.
Durmadan yağsa da karlar başıma (Nakarat)
Yağmurlar karışsa gözüm yaşına
Su kattım feleğin pişmiş aşına
Geç kaldım diyerek Küstün’mü bana?
.
Dilden yaralama geçmez acısı ..
Olmazsan gönlümün dinmez sancısı
Benim seyyah gönlümün sensin hancısı
Yoksa gönül koyup Küstüm’mü bana?
.
Ahmet Nevzat Uçar.
--
Şaire ve Bestekar Saygı değer Berat Anteplioğlu Hanımefendi de yüreğini katarak bu Şiirimi besteledi..
ve 14/Aralık/2010 yılın da bana Doğum günü hediyesi olarak yolladı.
Sonsuz saygı ve sevgilerimle anıyorum kendisini..
------- Okuyan gözlerinize duyarlı yüreklerinize sağlık selam ve sevgiler..
.
Ahmet Nevzat Uçar.
02./Kasım/2017...Saat:06:40
Tuzla İstanbul.
-