MUTLU TANIŞMA

Kare: "Merhaba Dikdörtgen, nasılsın?
Dikdörtgen: "İyiyim Kare, teşekkür ederim, sen nasılsın?"
Kare:"Ben de iyiyim, teşekkürler. Parka gidip oynayalım mı, ne dersin?
Dikdörtgen: "Olur, gidelim tabi. Benim de canım nasıl sıkılıyordu, nasıl."
Dikdörtgen ve Kare el ele tutuşup hoplaya zıplaya parkın yolunu tuttular. Sokağın sonundan döndükten sonra parka vardılar. Parkta oynayanları görünce çok şaşırdılar, gözlerine inanamadılar. Bir durup onları seyrettiler.
Kare: "Bu oynayanlar kim acaba, sen daha önce görmüş müydün?
Dikdörtgen: "Hayır, görmemiştim. Ne kadar ilginçler değil mi?
Kare: "Evet, evet. Çok farklılar gerçekten, bize hiç benzemiyorlar. Bir tanesinin üç tane köşesi, üç tane kenarı var. Diğerinin hiç köşesi yok."
Dikdörtgen :"Ee, daha ne duruyoruz, hemen gidip tanışalım onlarla."
Kare :"Haydi."
Dikdörtgen: "Merhaba arkadaşlar, ne kadar da güzel oynuyorsunuz."
Üçgen: "Merhaba, gelip bizimle oynamak istemez misiniz?"
Kare :"Önce tanışalım, ne dersiniz? Ben Kare, dört köşem, dört de kenarım var.Dört kenarımın uzunluğu birbirine eşit."
Üçgen :"Memnun oldum Kare. Ben de Üçgen.Üç kenarım var, üç de köşem var."
Dikdörtgen :"Ben Dikdörtgen, dört kenarım, dört köşem var.Benim de karşılıklı kenarlarımın uzunlukları birbirine eşit."
Daire :"Ben de Daire arkadaşlar. Benim sizler gibi köşem ve kenarım yok."
Kare :"Tanıştığımıza çok memnun oldum. Ayrıca sizleri çok sevdim."
Üçgen :"Ben de öyle arkadaşım. Çok memnun oldum."
Dikdörtgen :"Artık dört arkadaş olduk, benim köşelerimin ve kenarlarımın sayısı kadar."
Daire :" Madem öyle ne duruyoruz. Dört arkadaş oyun oynayalım!"
Kare, Dikdörtgen, Üçgen ve Daire o günden sonra çok iyi arkadaş oldular. O gün günleri güle, oynaya, neşe içinde geçti. Arkadaşlıkları yıllarca sürdü.
İSMAİL MALATYA