Bayrama uyanıyorum...

Bayramlar tutukludur hep bende.
Sevinçlerin ön yüzünde görünen arka tarafında solunan ızdıraptır bayram benim için...

Niçin mi?

Siz hiç benim gibi bayram yaşadınızmı bilmem.

Ben bayramları kendime yaşamam.Kendime bayramları yaşatamam yaşatamadım hiç.

Neden mi?

Ben bayramlarda öksüz yüreklere konuk olurum hep.Soluduğum havaya onlar konuktur.Sokakalarda sabahlayan çocuklarla kalır yüreğim,Ayazlarda...

Ayazlarda kalır yüreğim,
çünkü ayazlarda eylülsü buğuların ısısında üşür yüreğim...
Bir çocuğu sokakakta,
kaldırımlarla sevişirken görünce.
Heleki tek seçeneği buysa...

Ah bayramlar ah.
Resmini çizdiğim her bayram aynıdır bende.Laciverti çok,üşümüşlüğü çok...
HER BAYRAM TİTREKTİR BENDE UMUDUM GİBİ...

BU BAYRAMI BERABER GEÇİRELİM İSTEDİM.

bİLMEM NE DERSİNİZ...

Evet diyenler için proğramımız şu;

Sabah erken kalkıyoruz...

Namaz sonrasında sokakta yalnızlığına yanan bir çocuğun elini tutuyoruz.O’nu soframıza taşıyoruz.

Sonra ceplerimizi onunla birlikte şeker dolduruyoruz
Sokaklara yani onun bayramına gidiyoruz...
O’nun gibi olanların bayramına aonunla...

Yoldsa gördüğümüz her çocuğun yanaklarına öpücük eline bir şeker...

En önemlisi ise...
Hepsinin başına bir el oluyoruz...

Haydi ne olur...

Bu bayram beraber bayram edelim...
Sokaklı olalım.
Bir sokaksı bayramın sevincinde...

Birliktemiyiz...