Dinleyin beni, görüyorlar bizi, izleniyoruz.Artık herşeye yasak geliyor.Bizlerde her şey gibi bunuda tepkisiz bir şekilde karşılıyoruz.Herşeye yasak getiriyorlar anladık da düşünemedikleri bir şey var ki o da şu:
Bir yerde ‘’ne kadar fazla yasak olması, o kadar fazla suçu beraberinde getirmesidir’’
Konuşmam veya yazım bazıları için sıkıcı olabilir ama istediğim gibi yazacağım.Garip olan birşey var uzun zaman önce gazetede bir yazı gördüm, ki zannımca hemen hepiniz o yazıyı görmüş olabilirsiniz. Tüm avrupa birliğini bırakın sadece Polonya’ ya karşı bile okuma oranımız düşük bir memleket olmamıza karşın o yazıyı gören kişiler ve tepki verenlere ‘’helal olsun’’ diyorum.
Gelelim yazıya:
‘’DENİZE MAYO VE BİKİNİ İLE GİRMEK KESİNLİKLE YASAKTIR’’
Evet, eğer bu haberi okumadıysanız şu anda okuyorsunuz.Öncelik ile şaşırmıştım.Sonra bir gülme krizi derken.Eşim sesli sesli gülmeyi duyunca koşarak geldi.
-Ne oldu,ne bu kahkaha?
-Ay,bak Allanı’sen.Bundan sonra denize çıplak gireceğiz herhalde,diyerek gazeteyi uzattım.
-Allah Allah, hanım bundan sonra çıplak gezeriz olur biter, dedi ve o da gülmeye başladı.
Arkadaşım herşeyin bir yeri bir kanunu var.Nasıl ki camii ye başörtüsü olmadan insanı almıyorlar.Denizede peştamel veya çarşafla giremezsin. Hür doğduk.Benim eşim,ailem,kardeşlerim abimlerim ne giyeceğime karışmamışken siz kimsiniz ki benim ne giyip giymeyeceğime karar veriyorsun?
Bu konuşmayı biraz tutucu bir kişi ile konuştum.
-Bey amca, benim günahım bana,senin ki sana, ayrıca ben nerede ne giyeceğimi, oturup kalkmasını çok şükür bana iyi öğreten bir aileden geliyorum.
-Başımıza taş yağacak taş,dedi
-Allah’ın işi gücü yok başımıza taş mı yağdıracak? dediğim zaman amca bana hemen
-Senin gibi dini imanı olmayan insanlar yüzünden bu hallerdeyiz,dedi
Sinirlenmiştim ve ağzıma geleni söylememek için kendimi zor tutuyordum ama sonunda patladım.
-Bey amca, yaşınızdan dolayı saygı gösteriyorum ama size tanımadığınız insanlar hakkında önyargılı konuşmak hiç yakışmadı, dedim
O sırada saçları omuz hizasında,mavi askılı bluzlu, kızıl saçlı,siyah pantolonlu bir kadın girdi, oturduğumuz çaybahçesinden içeri, sağa sola bakınarak bize doğru yürümeye başladı.
-Ahh, babacığım o kadar aradım, neden cevap vermiyorsun.Telefona bak arada bir, diyerek gülümsedi. Merak ettik sonunda buldum.
Yaşlı adam kızına baktı sonra döndü bana baktı.İkimizin kıyafetlerini karşılaştırıyordu anlaşılan. Kızına bakarak birşeyler söylemek istedi ama ağzından bir tek kelime çıkmamıştı. Hala bana laf yetiştirmeye çalışacaktı ki kızına bakınca bana dediği sözleri unutuverdi, nasılsa.
Hafifçe gülümsedim eşimin aramasıda tam o dakikalara denk gelmişti. Yemeğe çıkacaktık.Tamamen aklımdan çıkmıştı.Onun araması ile eve gidip hazırlanmak yerine burada aynada kendine bakmadan başka birisini yarıştıran bir adam ile boş bir konuşmaya girdiğimi anlayamıyordum.
-Eşim arıyor,kalkmam gerek.Size iyi günler bey amca
Süreti kıpkırmızı olan adam yüzünü diğer tarafa çevirerek bişey demedi.Ama içimde kalan son bir cümleyi kızını görünce sözlemek tam da yerinde olacaktı, devam ettim

-Bey amca başımıza taş yağacaktı değil mi? Şimdiye kadar yağmadıysa şimdiden sonrada birşey olmaz.Evinizde ayna yok galiba, öyle ise ben size bir tane hediye edeyim ondan sonra bana böyle konuşmalar yapın, diyerek oradan uzaklaşırken arkadan kızını duydum
-Baba kimdi o? Ne demek istedi? Hızlıca çıktığım için adamın cevabını duyamadım. Ama verebilecek bir cevabıda varmıydı onuda bilmiyorum.

İşte bu benim bir yaz tatilinde yaşadığım kendini aynada görmeden başkasına önyargılı konuşan ve kendisini alakadar etmeyen meselelere burnunu sokan ancak,dindar değilde sadece dinci insanların topluma verdiği zararlar hakkında yaptığımız bir konuşmaydı.

Şimdi bu yazıyı okuyanlar bana çok önyargılı konuşabilirler fakat kimsenin namazı kimseye hayır olmadığı gibi kimsenin günahıda kimsenin üstüne yazılmaz.Bırakın bu saçma sapan yasaklarıda okumaya ağırlık verin.İnsanlar uzaya gidiyor biz halen bir parça etin peşinde neremizi kapatsak diye düşünüyoruz.
Umarım kimseyi kıracak veya kızdıracak bir yazı olmamıştır.Sadece yaşadığım bir anı’ yı paylaşmak istedim o kadar.
Saygılar