SEVMEYİ İMKANSIZ KILAN HASTALIK-DEPERSONALİZASYON

• 29 Eylül 2017 Cuma 23:34:58

Yeni bir hastalık ismi duyunca şaşırdım.Depersonalizasyon bozukluğu,kısaca sevememe hastalığı.Edebiyat dünyasının temelini sevgi oluşturunca bizi ilgilendiriyor diyerek sizlerle paylaşmak istedim.Sevememek bir hastalıkmış dostlar.
“Depersonalizasyon bozukluğu nedeniyle insanın kendisini iki boyutlu gördüğü açıklandı..
Depersonalizasyon bozukluğu yaşayan insanlara dünya, sanki bir sis ya da duman perdesinin ardındaymış, hatta iki boyutluymuş gibi gerçek dışı görünürmüş.
Her 100 kişiden birinin karşılaştığı sanılan bu durum kolayca tanısı konan bir hastalık değil.
"Kişiliksizleşme" ve "gerçek dışılaşma" olarak da adlandırılan depersonalizasyon bozukluğunda kişi kendine yabancılaşarak bedenine uzaktan bakıyormuş hissine kapılıyor ve gerçeklik duygusunu yitiriyor.
Bu olgu, aslında akut kaygı ve travma dönemlerinde gerçekliğin üstünü kapatan bir çeşit savunma mekanizması. Esrar gibi uyuşturucularla da kendini gösterebiliyor.
Bu hastalıkla yaşamını sürdüren kadınlardan biri Sarah. Mesleği oyunculuk ve rol yapmaya, farklı duyguları yansıtmaya alışık. Ancak yetişkin hayatının büyük bölümünde Sarah duygusal olarak hissiz, duygulanma yeteneğinden de yoksun olarak yaşamış.
Sarah, "Çok değer verdiğiniz ilişkileriniz, ana kalitelilerini kaybediyor. Ailenizi sevdiğinizi biliyorsunuz ama bunu normal bir şekilde hissetmek yerine teoride biliyorsunuz" diyor.
Bu, az bilinen zihin sağlığı sorunlarından depersonalizasyon bozukluğunun bir sonucu.
Sarah, bu dönemde üç kronik olay yaşamış. İlki, bitirme sınavlarına çalışırken gerçekleşmiş.
’Evim film seti, eşyalarım dekor gibiydi’
Sarah "Bir anda bir şeyler yandı sanki. Her şey çok yabancı ve tehditkar göründü. Birden bire apartmanınız ya da çok çok iyi bildiğiniz bir yer bir film seti gibi, eşyalarınız da dekor gibi görünüyor" diye konuşuyor.
Başkaları ise bedenlerini terk ettikleri korkutucu deneyimler yaşadıklarını, uzuvlarının artık kendilerine ait olmadığını hissettiklerini ve dünyayı düzmüş gibi, iki boyutlu gördüklerini anlatıyor.
İkinci kronik olayda Sarah aynen bunu yaşamış.
"Elimdeki kitabı okuyordum. Birden ellerim bir çizim gibi göründü. Fiziksel dünyayla benim algım arasındaki ayrılmayı hissettim" diyor. Şizofreni kadar yaygın
Bu nadir görülen bir bozukluk değil. Üç farklı araştırmaya göre her 100 kişiden biri bunu yaşıyor.Uzmanlar bunun obsesif kompulsif bozukluk, şizofreni kadar yaygın olduğunu ve onlarca yıldır tıbbi anlamda zihin hastalıkları arasında kabul edildiğini söylüyor.
Tedavi edilmeyen hastalar, bu bozuklukla hayatları boyunca yaşamak zorunda kalabiliyor.
Buna karşın, hastalığı tanıyan tıp profesyonellerinin sayısı oldukça az.
Depersonalizasyon bozukluğundan mustarip yeni bir doktor, aile hekimliği eğitimi sırasında ya da tıp fakültesinde depersonalizasyon bozukluğunun anlatılmadığını söylüyor.
En az iki hastasına yanlış teşhis koyduğunu söyleyen doktor, meslektaşlarının çoğunun bunu duyduğuna inanmadığını belirtiyor.
Ancak kötü teşhis oranlarının yanı sıra, tedaviye erişimde de sorunlar var.İngiltere’de 650 bin hasta var.İngiltere’de bu alandaki tek uzman kliniğin senede 80 hastaya bakma kapasitesiyle oldukça sınırlı kaynakları var. Ülkede bu bozukluğu yaşayan 650 bin kişinin olduğu sanılıyor. Teşhisin konması ise aylar ya da daha uzun sürebiliyor.Bir yıl bekledikten sonra Sarah tek seçeneğinin kendi cebinden ödemek olduğuna karar vermiş."Düzenli olarak panik ataklar yaşıyordum. Çok çok korkmuştum. Bir krizdeydim" diyor.
İngiltere’de depersonalizasyon bozukluğunu tedavi eden tek uzman kliniğin başındaki Dr. Hunter 18 yaş altındaki hastaları geri çevirdikleri için üzüldüklerini söyledi.
Londra’nın güneyindeki uzman kliniği Depersonalizasyon Bozukluğu Servisi sadece 18 yaş üstü hastaları kabul ediyor ama bu hastalık genelde ergenlik çağında başlıyor.
Tedavi henüz sınırlı ve erişmesi kolay değil.”(BBC TÜRKÇE HABER 27.09.2017)
Ülkemiz 80 milyon,yüzde biri 800 bin insanımız bu hastalığı yaşıyor demek ki.Şayet bu araştırma doğru ise.Son zamanlarda ülkemizde antidepresan kullanımı da çok artmış durumda. Depersonalizasyon bozukluğu yaşayan insanlar kendisine yabancılaşırken sevgi duygusunu da kaybediyor demek ki.Sevmeyen insanları suçlamamak mı gerekiyor.Hastalar mı acaba?Hani edebiyat dünyasında sevgiye karşılık görememekten yakınılır.Sevememek psikolojik bir rahatsızlık mı acaba.Edebiyatçılar demek ki sağlıklı,sevgi dolu satırlar var.Sevgi dolu günler dileğiyle…