- 1045 Okunma
- 3 Yorum
- 0 Beğeni
GAR SUSKUN
İstanbul 2012 yazından bir kare...
Geçen yaz eski bir dostu yitirmiş gibi boynu bükük kaldı anıların...
Gar suskun...
Raylar suskun...
Asılı kaldı siyah beyaz düşler...
Biriken özlemler...
Oysa her yaz onunla başlardı yolculuğum...
İçimdeki o küçük kaçak yolcu çocukla...
Şimdi bakarken o fotoğraflara...
Uzayan paslı raylara...
Daldım gittim çok, çok uzaklara...
Bakırköy, Yeşilyurt, Yeşilköy...
Yeniden dedim o yolculuk başlasa...
Binsem emektar trenin bir vagonuna...
Yol alsam eski günlere...
İstasyonlar uzaktan gözükse...
ve yazların eski güzelliği...
Düşlerde eski anılar...
Tanıdık kokular...
Karşımda deniz...
Bir var olup ,
Bir yok olan...
Benimle sanki saklambaç oynayan...
Kim bilir kaç kez yolculuk ettim...
Kim bilir o tren istasyonundan kaç kez bindim...
Unutulsa da sayılar...
Unutulmuyor anlar...
Bazen gülümseten ...
Bazen düşündüren...
Şimdilerde ise özlenen...
Her istasyonda değişen, eklenen yüzler...
Bir şeyler satmak için söylenen maniler...
Farklı hayatlar...
Farklı anılar...
Yolcular...
İstasyonlar...
Artık geçmiş zamanda yolcular...
Sirkeci den bir tren kalkar...
İçimdeki o çocuk el sallar.
YORUMLAR
Bir tek Garlar mı suskun?
insanlar da suskun ve ele yazılan mektuplar artık postanelerden geçmiyor! Teknolojik bir kiyametin egemen olduğu bu dönem artık insanları olduğu gibi nesneleri de mekanları da suskun bırakmıştır.
İnternet komasına giren beşer, uzay çağı diye diye öz değerlerini, akrabalık, aile bağlarını koparmıştır; tabi bu eski mekanlarından, ulaşım araçlarından uzaklaşmayı da beraberinden getirmiştir.
En güzel yolculuk trenle yapılan yolculuktur bana göre ve hala imkanım olsa trenle yolculuk yaparım.
Sevgilerimle
ARZU DANDİN
Değişti sokaklar
Tıpkı bizler gibi
Daha medeni ileri
Bir nefese muhtaç doldu medeniyet
Göz göre göre
sus pus içinde...
Yorumunuza teşekkür ederim... İyi günler dileğiyle selamlar saygılar...
Tren yolculuğu en güzel yolculuktur ben çok severim tekrar başlamalı anılarda kalmamalı huzur veren o yolculuk. Sirkeci veya Samatya, Florya K. Cekmece severdim trenle gidip gelmeyi. Anılara döndürdünüz beni. Saygılarımla...