Asla gölgesinin hizasından bile geçmem diyordun!
Daha sabah, dikine dikine geçiyordun.
Ne oldu da şimdi yatay olarak, yere paralel olarak geldin.
De hadi!!
Hadi söyle bakalım!
Ne oldu!!!!

Kendini bir halt sanıyordun,
Havalara giriyordun,
Ne oldu bak?
Şimdi acınacak haldesin!
Ölmek istiyorsun da ölmüyorsun, ölemiyorsun!
Haddini bilmelisin!
Unutma!!
Kimse bulunmaz Hint kumaşı değildir!
Kimse vazgeçilmez, hiç değildir.

Çocukluğumuzdan bu yana, hep zor işlerle uğraşmayı ve üstesinden gelmeyi öğrettiler bize.
Zor olanı sahip olmak için mücadele ederken, hep problemlerle karşılaştık, hep çelişkiler yumağı içerisinde yuvarlanıp durduk.
Hep zoru başarmanın verdiği hırsla ve karşılığı olabilecek ödüllerle büyüyünce, asla tatminkâr olamadık ve hep değirmen misali, hep fazlasını istedik.
Bu, hem zamanımıza, hem sağlığımızı yitirmemize, hem de hayal kırıklıkları yaşamamıza sebep oldu.

Bir iş yapmaya çalışırken, neyin yeterli olup, olmadığına karar veremiyorsanız; o zaman, o işi usulünce ve zamanında yapamayacaksınız demektir.
Belirlenen işin hakkından gelebilmek için, gereksizleri bir kenara atıp, gerçek ihtiyaçlarınızın neler olduğuna çok iyi karar vermelisiniz.

Belki zoru seviyorsunuz, belki zoru başarmak hoşunuza gidiyor, ( zoru başarmak herkesin hoşuna gider) o zaman bir tertip, düzen ve disiplin içerisinde, gücünüzü, enerjinizi usulünce uygulamaya odaklanın.
İşte o zaman, başarı ve sonuç, kendiliğinden, olağan seyrinde gelecektir.
*
Hayat çok kısa ve yapılması gereken çok iş var.
Doğum, yaşam ve ölüm!..
Nasıl başlayıp, nerede devam ettiği ve nasıl sonuçlandığı elbette önemlidir.
Esas önemli olan, yaşadığın bu zamanda neler yaptığın ve bu yaşama neler sığdırdığındır.


Kerim BAYDAK
[email protected]