DERİN KARANLIK

• 15 Eylül 2017 Cuma 14:38:29

DERİN KARANLIK
GİRİŞ

Sahne bir oda şeklindedir. Ortada bir masa arkasında bir sandalye mevcuttur. Masanın yan tarafında bir sandalye daha bulunmaktadır. Işıklar yandığında masanın başında hırpalanmış bir kadın oturmaktadır. Yüzünde darp izleri mevcuttur. Bitkin ve elleri kelepçeli bir şekilde oturmaktadır. Yorgunluktan nerdeyse olduğu yere yığılıp kalacak gibi durmaktadır. Sahneye polis memuru girer.
(Polis) Buyur bacım su iç biraz.
(Kadın) İstemez.
(Polis) Bak kaç saattir buradasın belli ki de yorgunsun. Hadi iç…
(Kadın) Sağ ol ama istemiyorum. (Polis çıkar. Kadın bir süre etrafı inceler ve ardından komiser girer sahneye. Elindeki dosyaları masaya sert bir şekilde atar. Kadının etrafında dolaşır. Kadın gözü ile komiseri takip eder. Sonrasında komiser masanın yanındaki sandalyeye oturur.)
(Komiser) Anlat.
(Kadın) Anlatılacak bir şey yok.
(Komiser) İtirafını okudum. Her şeyi olduğu gibi kabul etmişsin.
(Kadın) Evet çünkü aynen öyle oldu.
(komiser) Tekrar anlat bakalım.
(Kadın) Komiser sen hiç âşık oldun mu?
(Komiser) Devam et…
(Kadın) Ben oldum. Hem de öyle birine oldum ki hayatımı ve her şeyimi elimden alacak birine, ölesiye, büyük bir tutkuyla. Ama ne oldu peki.
(Komiser) Ne oldu?
(Kadın) Bazı zamanlar düşünüyorum özgürken esaret yaşamak, yaşarken de özgürmüş gibi hissetmek kadar vahim bir durum yok. Hayatın bana verdiklerini esaretimin içerisinde, sevgiden yoksun, insanlıktan uzak ve çocuklarıma yansıtmadan kabullenmeye çalıştım. Ama ona yetti mi yetmedi.
(Komiser) Kime?
(Kadın) Kocam olacak o kansıza. Bana her zaman hayat adil demişlerdi. Hayır, hayat adil değil, adil olan insanlar. Ama insan gibi insan olanlar. Anlayacağın komiser derin bir karanlığa saplanmıştım.
(Komiser) Çocuklarım dedin onlardan bahset.
(Kadın) Belki de tek mutluluğum yavrularımdı. Üçünün gözlerinde yaşadığımı hissediyordum. Onların yanında yaşamak güzel bir şey gibi geliyordu. Ama…
(Komiser) Devam et.
(Kadın) Suyu içe bilir miyim?
(Komiser) Tabi.
(Kadın) Onlara da hasret bıraktı beni. İlk defa bana vurduğunda daha gençtim, sadece bir tokattı. Sadece bir tokat, ama gece boyunca acısı yüzümden ve kalbimden gitmeyen bir tokat. Dediğim gibi seviyordum ve sevecektim. Bir tokat dedim, geçer dedim zor zamanlar geçiriyor dedim. Çocuklarıma sarıldım ve ağladım. Günlerce bir tokat için evet günlerce ağladım.
(Komiser) Sonra?
(Kadın) Sonrasında mı komiser ne olacak cehennemin kapıları benim için sonuna kadar açıldı. Zaman mı çok hızlı akıyordu, ya da ben mi bazı şeyleri göremiyordum ama gözümü açtığımda her gün dayak yiyen bir zavallı haline dönüşmüştüm ve hangi ara bu kadar aciz ve bitkin bir insan haline gelmiştim bilmiyorum. Komiser insanlar değişir mi?
(Komiser) Tabi ki değişir. Senin durumunda da kocan değişmiş.
(Kadın) Hayır hayır komiser, değişen kocam değildi. Bendim.
(Komiser) Nasıl yani?
(Kadın) Sevgi ve aşkla dolu olan bir insandan kin ve nefret duyan bir insan haline dönüşmüştüm. (Polis memuru girer.)
(Polis) Komiserim sizi çağırıyorlar. (İkisi Birden çıkar. Diğer taraftan koca girer. Son vurulduğu haldedir. Karnında mermi izi etrafında ve elinde kan mevcuttur.)
(Koca) Hiç değişmeyeceksin değil mi?
(Kadın) (Şaşkın) sen öldün.
(Koca) Benden kurtulmak o kadar kolay değil.
(Kadın) Hayır sen gerçek değilsin. Beni rahat bırak.
(Koca) Rahat mı bırakayım? Aklından bile geçirme.
(Kadın) Ne istiyorsun benden Allahın belası. (Kadın ağlamaktadır ve bağırmaktadır.) yıllarca yapmadığını bırakmadın. Yıllarca insanlığımı sorguladın, yıllarca bana hayvan muamelesi yaptın daha ne istiyorsun? Şunu aklına sok artık hayatta değilsin ve seni öldürdüm.
(Koca) O kadar kolay değil. Beni öldürmüş olman vicdanını rahatlattığını mı sanıyorsun. Bak buradayım kafanın içinde.
(Kadın) Defol diyorum san defol rahat bırak beni, bir kerecik olsun rahat bırak, sadece huzur bulmak istiyorum. (Avukat girer. Koca sahne gerisine çekilir.)
(avukat) Merhaba…
(Kadın) Sen kimsin?
(Avukat) Avukatım.
(Kadın) İhtiyacım yok avukata falan.
(Avukat) Neden?
(Kadın) Çünkü bir suç işledim ve cezasını çekeceğim.
(Avukat) Durumunuzu inceledim bu suç unsurunda ağır tahrik bulunmakta. Size yardım edebilirim.
(Kadın) Avukat yüzüme bak yardım ister gibi bir halim var mı?
(Avukat) Herkesin yardıma ihtiyacı vardır.
(Koca) Bütün bu tiyatro senin için farkında mısın? Hepsi sana yardım etmek istiyor. Ama sen geri çeviriyorsun, vicdanını bu şekilde mi rahatlatacaksın?
(Kadın) Kapa çeneni…
(Avukat) Efendim?
(Kadın) Avukat falan istemiyorum. Bana komiseri çağırın, ifademi bitirmek istiyorum. (Bağırmaya başlar) Çık buradan, defol, git.
(Avukat) Sakin olun o istediğinizi yapamam, sizi savunmak zorundayım.
(Kadın) Peki avukat ben onca yıl acılarla boğuşurken neden yardım etmediniz? (Kocayı göstererek) bu alçak adam bana cehennemi yaşatırken neredeydiniz? (Avukat sessizce çıkar) Neden böyle yaptın. Seni sevdim, sana itaat ettim, saygı gösterdim. Neden anlamak istiyorum neden bana bunları layık gördün.
(Koca) Cevabını bildiğin sorular sormamalısın. Ben kötüyüm, ben acımasızım ve ben vicdan yoksunu bir insanım.
(Kadın) Evet öylesin senin gibi birine bu kadar dayana bilmek inan bir başarı.
(Koca) Kendini kandırmaya devam et madem bu kadar kendinden eminsin ben burada ne arıyorum. Neden hala beyninin içinde düşüncelerinin arasında var olabiliyorum. Ölümü hak ettiysem neden hala hayattayım. Neden vicdan azabı çekiyorsun?
(Kadın) Çünkü sen bir insansın ve bir insanı öldürdüm. Adalet yerini bulmalı, cezamı çekmeliyim. (Polis girer)
(Polis) Bacım komiser birazdan gelir ifadeni bitirsin.
(Kadın) Sonrasında peki?
(Polis) Sonrasını zaten biliyorsun. Bak sana diyeceğim, ifadeni değiştir. Cezan azalır çocuklarına kavuşursun. Bu adam için kendi hayatını harcama.
(Kadın) Çocuklarımın yüzüne nasıl bakacağım peki. Onları nasıl seveceğim. Onlar dedelerinin yanında mutlular. Bırak orda mutlu bir hayat geçirsinler. Bu kirli ve pis maziye ortak olmasınınlar varsınlar annelerini ölmüş bilsinler. Ya da her ne ise…
(Polis) Sen bilirsin bacım. (Polis çıkar)
(Kadın) Görüyorsun değil mi, hepsi beni haklı buluyor ama ben neden kendimi haklı bulamıyorum? Ben neden bir hata yaptığımı düşünüyorum?
(Koca) Çünkü hala beni seviyorsun. Hala benden vaz geçemiyorsun.
(Kadın) Hayır senden nefret ediyorum, beklide hala senden korkuyorum, ama artık korkmayı bırakacağım, artık senin gibi bir mahlûkatı ortadan kaldırdığım için kendimle gurur duyacağım ve sen yavaş yavaş yok olacak eriyip kaybolacaksın.
(Koca) O kadar kolay değil, o kadar basit değil, düşüncelerine hükmetmeyi beceremiyorsun.
(Kadın) Becereceğim ve yok olacaksın. (Koca kahkaha atarken komiser girer)
(Komiser) Sakin ol sesler dışarı kadar çıkıyor.
(Kadın) Haklısın komiser şu dakikadan sonra haykırmak boşuna, sessizce cezamı çekmeyi beklemeliyim.
(Komiser) Öyle demek istemedim. Bak senin durumun özel bu ifadede değişiklik yapılması gerekli inadı bırak ve gel değiştirelim ifadeni.
(Kadın) Hayır Komiser hayır, hiçbir şey değişmeyecek. Adalet yerini bulacak ben bir insanı öldürdüm ve cezasını çekeceğim.
(Komiser) Ama o insan sana çok şey yaptı.
(Kadın) Fark etmez komiser fark etmez. Sadece yok olmasını istediğim bazı duygular var. Esaret benim durumumda çok da önemli değil. Sadece kendimi temizlemem için gerekli bir esaret olacak.
(Koca) Asla benim izlerimi silemeyeceksin.
(Kadın) Sana dair bu dünyada ve beynimde hiçbir şey bırakmayacağım. Kimse yaşadığını ve var olduğunu bilmeyecek. Sadece ben yok oluşuna sebep olan bu aciz kadın bilecek ve senin gibi yaşamayı hak etmeyen binlercesinin de bir şekilde yaptıklarının cezasını çeke bileceği bir dünya oluşması için çalışacak. Bir kadın oluşturacağım. Ne isterdim komiser biliyor musun? Sadece çocuklarımın gözlerine son bir defa daha doya doya bakmak ve onlara anneniz kötü biri değil demek isterdim.
(Komiser) Yapma böyle…
(Kadın) Yapmak zorundayım komiser, kendim için yapmak zorundayım. Çünkü bir insan öldürdüm. Ne olursa olsun bir insandı ve adalet yerini bulmalı, ellerimdeki bu kanı bir şekilde temizlemem gerekli, bir şekilde vicdanıma söz geçire bilmem gerek ve en sonunda kendimi yeniden doğmuş olarak ışığa ve özgürlüğe bırakmam gerek. Belki o zaman çocuklarımı tertemiz ellerimle kucaklaya bilirim, belki o zaman bu dünyaya saf ve temiz gözlerle baka bilirim belki o zaman insan olabilirim, insan olamamışlara örnek ola bilmek için, gidelim komiser gidelim yeni ve adaletli bir dünya için gidelim.
Son

Beğen