" Okumayı bekleyen onca kitap var ama zaman yok" diyor biri üstelik de çok genç !!!
Şaşırıyorum önce...bir of cekiyorum.
Biraz nefes almak için başımı uzattığım pencereden gördüğüm manzara daha da içimi burkuyor..
Bir çok sigara tiryakisi dikilmiş yan yana ellerinde sigara, günün gündemin nabzını tutuyorlar.
Diğer taraftan loş serin odada kahvelerini yudumlayanlar, kahkahalar eşliğinde muhabbete dalmışlar...Bir gürültü ki nefes almak şöyle dursun nefessiz kalmak kaçınılmaz oluyor bir müddet sonra.
Çekiliyorum köşeme...kendimi sorguluyorum;
Sen neler yaptın neler! zamanında..hiç insanları yargılama .
Örgü müptelası oldum bir ara yıllarca sürdü...gözlerim bozulunca bıraktım bu sevdayı...
Dizi müptelası oldum kimin de güldüm kimin de ağladım sahte rollerde birbirine kinle bakanların ruhumu lime lime zedeleyişine, gerçek hayatta sarmaş dolaş görünüşlerine seyirci kalmak beni kaygilandırdı...akıttiğim gözyaşlarıma yandım...baktım ruhum çok kirleniyor bıraktım..
Derdime ortak dostlar buldum...kimi kendi ayağıyla geldi kimini ben buldum...ama nerde çokluk varsa orda yokluk varmış meğer...baktim dostlarim arasında dengeyi kuramama hastalığina yakalanıyorum! Elimi verdikçe kolumu kaptırıyorum...Bıraktim her birini kendi hallerine...
Efkarımı dağıtmak için sigara mi içsem ki dedim..
Ciğerlerime, kalbime, keseme, zamanıma acıdım vazcaydım.
Ev temizliğine dadandım bir ara ...
Herkesten her şeyden temiz olmalı hastalığı ruhumu sarıp, zamanımı o kadar çaldı ki  "Dur bakalım nereye" demekten kendimi alamadım..
Gençliğimde cesaret edip hiç girmediģim, (bir iki denemede başarısız olunca aile büyüklerim benden umudu kesmiş ev işi adına başka sorumluluklar vermişti...bu konuda hiç abartmıyorum yıllarca dalga konusu olduğum hadiseler yaşattım aileme😊)iyice soğuduğum mutfak işine kalmıştım...her gittigim yerden tarifler aldım ajandalar doldurdum...kimselerde olmayan tarifler denedim. Bir gün evimde ağırladığım stajyer bir öğretmen arkadaşıma sen iyi bir öğretmen olacaksın dediğimde, ben sadece iyi bir ögretmen olmayacağım senin gibi çok becerikli bir ev kadını da olacağım, her gelişimde başka şeyler yiyorum midem bayram ediyor deyince kafama bir koca taş düştü. Kulun memnuniyetini Hakk’ ın memnuniyetine tercih etme hastalığına yakalanmişım da haberim yokmuş meğer...bu tiryakiliği de bıraktım..
Yaş ilerledi çeşit çeşit hastalıklara yakalandım..
Erkenden uykum gelirdi benim, gün geldi günlerce uykusuz kaldım.
Uykusuzluk en ciddi olanı idi...
Bir çıkış yolu aradım.
Şöyle kapı önüne çıkıp komşular gibi serile, kaykıla saatlerce oturamadim..boş muhabbetler öyle baş ağrıttı ki bir iki denemeden sonra vazcaydım...
Hayata bakış açımı değiştirmeme, silkelenip kendime gelmeme sebep olan her ölüm bakış açımı bir adım daha değiştirdi.
Bugün zümre toplantısında değer verdiğim beş on arkadaşıma kitabımı hediye ettim..
Bana diyorlar ki;
Ya nasıl zaman buluyorsun?
Onca okunacak kitap var okumaya zaman yok.!
Hem çocuklar küçük!
Saatler çabucak geçiyor, akşam nasıl oluyor anlamıyorum...
Sen nasıl vakit buluyorsun?sorusuna;
Hakk’ın memnuniyetini Halkın memnuniyetine tercih ettim,saatlerce süren tiryakiliklerimi bıraktım diyorum...bana zaman kaybettiren tiryakiliklerimi...kiminden on dk kimden saatler çaldım, tiryakiliklerimi bıraktım...
Gençliğimden kalma bir kitap okuma alışkanlığım vardı sadece onu aldım heybeme, midemi iflas ettiren kahve/ kahvehane muhabbetlerimi bıraktım.
Migrenimi azdıran bitmek tükenmez kavgalarımı, kaygılarımı, dedikodularımı bıraktım.
Midemi doldururken aklımı donduran , zamanımı çalan çeşit çeşit yemekleri bıraktım...
Üşenmedim; oturdum hesapladım. Hiç ummadığım kadar zamanım varmış meğerse...
Hem de sadece bir gün içerisinde hayal ettiğim her şeye yetecek kadar...
Netliği, sadeliği ve doğallığı heybeme alıp, ben bana yolculuğa çıktım...daha yolun başındayım...
Nefesim tükenene kadar bu yoldayım nasipse...
Vesselam.Ülkü KARA