......
.....
.....
Çok güzel bir duyguymuş gerçekten...Insanın kendine ait bir kitabının olması
Seminerdeyiz, arkadaşlarıma kitabımı imzalıyorum...
Ne Gökte, ne yerdeyim hayallerime dokunduğum yerdeyim.
Çocuktum pek çok kişiliğe büründüm önce; annemin yokluğunda anne olmak yemek yapmaktı görevim bunu uzun upuzun bir süre beceremedim..Sonra abla olmaktı sorumluluk almaktı yeri geldiğinde " Sen Büyüksün" dendiğinde susmaktı ilk işim bunda da çok başarılı olduğum söylenemez 😊 sonra işçi oldum harçlık kazanma arzusu ile tarlalara bata çıka yol almaya çalıştım gene olmadı...evde başka, sokakta başka, mahallede başka, okulda bambaşka kimliklere büründüm. resme aşıktım, edebiyatı sevdim .Okur yazar göründüğüm günden beri hayallerime dokunacağım günlerin düşlerine kapıldım ufaktan ufaktan...Hakkımda hayırlısı ne ise onu diledim taaa çocukluktan. "Ol" deyince " Olduruveren" her şeye gücü yeten Allah’ a teslim ettim düşlerimi..O zaman biçti, en uygununu seçti...Her şey çorap söküğü gibi geliverdi...
Şükür gerekti elbet, şükür gerekti...
Bana bir secde yetti.
Ülkü KARA
7Eylül/BURSA

( İlk kitabım KAPI ARALIĞI ’ nı imzalarken)