Sana özel

• 7 Eylül 2017 Perşembe 00:43:52

Sevgili çocukluğum;
Bir sonun daha başında ve bir günün daha sonudayım. Evet seni çok özledim güzel şakalarını, tatlı dilini en önemlisi bana verdiklerini. Senden öğlenmiştim cocukluğumun ilk adımlarını ve o çok sevdiğim kaldırım oyunlarını. Sana olan sevgimden devrik bahsedeceğim. Karışık olmalı yazım ve kötü okunmalı Türkçe defterim. Okul yolunu bilir misin? Kavga dolu bağırışlarım ve yol üstü şarkılarım. Arkadaşım ve pekte anlaşamadığımız çantam boyumdan büyük ve ağır olan hani. Severdim bayram, ramazan. Kopan iplerim ve ısrarla kaçan topum
Düşerdim seksek oynarken ve ağlardım bebeğimi düşürürken. Kendimden bahsederken tahta önlerini ve konuşmayı pek bilmezdim. Güzel ve nahoş gelen müzik sesleri. Her akşam altıda kapının önünden geçen büyük dondurma arabasını bile bilirdim. Geçen tek şey sen değilsin aslında yıllar sonra bile senden öğrendiklerimi Bana kalmaması asıl geçen şey. Hala karanlıktan korkmam insanlarla anlaşamam ve hala ısrarla virgül kullanmakta zorlanmam. Oysaki seninleyken ne de güzel yazı defterleri tutardık. Parlak pembe silgiler çocukluğumun tatlı oyuncakları. Sokaktaki yaşlılar bile hepsi sensin. Senden ayrılalı çok olmadı ama ben uzun bir süre moladayım. Saatin kaç olduğunu bilmiyorum önceden olsa on derdim. Sabah ki kadar mutlu değilim beni çağıran bir komşu arkadaşım yok. Kahvaltımı yarıda bırakırsan bir oyuncağım da. Evet seni özledim. Molada döndüğümde sana bir mektup daha yazacağım belkide ama o çok uzun olmalı anlatmalıyız sana olanları. Seni sana anlatamam çocukluğum ama sen bunları okurken hatırla kendini. Bir sınav daha dediğim ilk günden beri bayramda ceplerimin bile dolduğu şeker geliyor aklıma. Yalnızca sana olan sevgimden değil bu sözlerim gerçekten Anlamama sebebiyet veren geçmişliğindir. Eskiden de yolunda değildi hiçbir şey en acısından bunu sana söylemek ama şimdiki gibi değildi anlamayacaksın biliyorum ama mola vermem gerekiyor cocukluğum ama son sözlerim böyle bitmeyecek. Bir gün geleceğim yanına. Belkide son mektuptan sonra gelirim ama en son ne zaman yazmayı bırakırım bilmiyorum. Lütfen okurken yazı hatalarımı sen düzelt unutma sen hala benim çocukluğumsun. Hoşçakal.