Zaferler arasında ayrım yapmaya gerek yok.nasıl olsa hepsi aynı cevherin.
Milletin zaferleri milletin çocukları arasında kaynaşmaya birleşmeye aynı kıvancı gururu paylaşmaya vesile olmalıdır.Ayrışmaya ve çatışmaya zaferlerimiz odak yapmak hangi patolojik,psikolojik ruh halinin dışa yansımasıdır. Yenilgiler arasında da ayrıma gerek yok. Onlar da bizim.
Samimi insanlar tarihi olayları kendi zamanında kendi devrinin koşulları içinde değerlendirir. Çıkarılması gereken sonuçları alınması gereken dersleri tecrübe hanelerine kaydederler.
Asıl sorun bunlardan hangi sonuçları çıkardığımız değil mi?

Bir avuç meczup,ahmak,cahil,kahpe,kalleş var diye tarihi sadece tarih bilimi olarak görmeyecek miyiz?

Bir avuç meczup,ahmak,cahil,kahpe,kalleş var diye bir milletin mirasını vasileri olarak görmezden mi geleceğiz?

Bir avuç meczup,ahmak,cahil,kahpe,kalleş var diye evrensel doğrulardan,temel ahlak ve vicdan sorgulamalarından cayacak mıyız?

Bir avuç meczup,ahmak,cahil,kahpe,kalleş var diye aklı, bilimi,çağdaş gelişmeyi,doğal çevreyi,üretimi,adil paylaşmayı,hukukun üstünlüğünü,demokratik gelenekleri,adaleti daha çok dillendirmek gerekmez mi ?

Asıl zafer geçmişin başarılarıyla övünmek değildir. Önemli ve değerli olan sizi geleceğe yönelten yüksek amaçların varlığıdır.Millet olarak bir avuç meczup, ahmak, cahil, kahpe ,kalleş var diye en büyük hedefimizden geri adım yok olmaktır.Bu hedef açık ve nettir:

"Yurdumuzu, dünyanın en mamur ve en medenî memleketleri seviyesine çıkaracağız. Milletimizi, en geniş, refah, vasıta ve kaynaklarına sahip kılacağız. Millî kültürümüzü, muasır medeniyet seviyesinin üstüne çıkaracağız."

SİNAN YILMAZ