Hatırlar mısın bilemem/bilmiyorum.
1965’lerde liseye devam etmiştim bir ara.
Edebiyatçı Oktay Bey,Ahmet Haşim’in “Merdiven “şiirini sana okutmuştu.
“Ağır ağır çıkacaksın bu merdivenlerden/
Eteklerinde güneş rengi bir yığın yaprak “ diye başlıyordu.
Sana bütün sınıfça gıpta ile bakmıştık.
Çok güzel okumuştun ve Oktay Bey de kutlamıştı seni.
Tam yerine otururken,göz göze gelmiştik.
O çocuksu yüzün ve çakmak çakmak gözlerin aklıma geldi bir an.Sonra o sınıfımız…Sen cam kenarında,öğretmen masasına yakın yerde oturmaktaydın,ben de orta sırada Bülent ve M.Ali ile birlikte aynı sırayı paylaşıyordum.
Ve öğretmen okuluna gitmek için de o sınıftan kısa süre sonra ayrıldım.
…………………………….
Şimdi aradan yıllar geçti.
60’a yakın senin bir 30 Ağustos günü doğduğunu öğrenmiştim.Yani 6-7 yıl önce.
Yazıp,kutlamak istemiştim ama elim varmadı denir ya o hesap yazamadım işte.
Lakin şimdi 70’imize “merdiven” dayarken bir kez de olsa “doğum gününü” kutlamak istiyorum.
Tam Halil Cibran’ın dediğince,” Bana kulak ver ki,sana ses verebileyim” !
Duyuyor musun beni veya duymak istiyor musun ?
Yazıma “sevgili” diye başlamadım.
O kadar çok eskittik ki bunu toplumca.Akşam başka “sevgiliyle” olduk,sabaha başka “sevgiliyle”uyandık.
Ama “sevgi” öyle mi?
Dolayısıyla sana “sevgilim” diye hitap etmek istemedim.Hanımı çok hak etsen de,onun da çok “resmi” olacağını düşünmekteyim.
Ha buldum.
“İki gözüm” denmesini çok severdin.
Ve “gözlerinden öperim” diye “vedalaşmaları da.”
Şimdi sadede geliyorum.
İki gözüm,
Çok geç de olsa,doğum gününü bir kez kutlamak istedim.
Yeni yaşın ve gelecek yaşlarının sana önce sağlık getirmesini dilerim.
Ve huzur da tabi ki.
Gözlerinden öpüyorum.
Bu yazdıklarımı okumanı isterim.Ki içimde ukde kalmasın.
Belki yakın bir zamanda bunu “yakalama” şansın olur.Ya da iki günde değil de iki ayda.
Belki de hiçbir zaman!