Çıkmaz sokağa girdiğinizi anladığımız anlar olmuştur. Önümüz karanlik ne yöne gideceğinizi bilemediğimiz.Bir korku telaş kaplar yüreğinizi. Icin avaz avaz bağırır karabasandaymiscasina.Tek sözcük çıkmaz dudaklarindan.Bedenin buz parçası hissetmeyi birak yaşadığını bile anlamazsin.Beş duyu organin yok olmustur.Sadece içinde birşeyler olmakta dir.Biliyorsundur bu sessizliğin ne olduğunu.Demire su verile verile çeliğe döndüğü gibi yüreğin bilir artik bir sonra ki adimi.Karanliktir önün.Bilirsin aydinlanir gün doğar yeniden.
Simdi sadece sakin sessiz kalip güneşin doğmasını beklemektir.Bacaklarini çekip karnina buzulursun bir köşeye. Sessizdir artik hıçkırıklar. Yaşsiz ağlar gözün,senden başkası göremez. Ögrenirsin sessizliğin ne büyük güç olduğunu.
Susarsin.
Öyle bir susmak ki geçmişin her anisini gömersin en derinlere.Kac cenaze kalkmistir yüreğinden.Yedisi kirki elliikindisi derken alışırsın.Kendine kalirsin .Geçer herşey geçiyor da ömür de geçiyor . Yanarsin kaybettiğin her güne. Gidene değil de kendinedir küskünlüğün. Insan her günün, her aşkın yabancisi.Kurali yok kaidesi yok.
Aşk yüreğinde, biri gelir çakar ateşi.Bu defa bambaşka dersin.Sonlar hep aynidir ya sen söndürürsun ateşi yada giden.Bazen kimse cesaret edemez.Ates yanar da herkes ayri yönlere gider.Yüreğinde ateşten bir parçayla.En zoru da bu aslinda.Ates nereye gitsen gelir seninle. Gülersin, eğlenirsin unutur gibi olursun.Bir şarkı, bir söz yakar icini.Her gecenin ardi gün. Her aşkın ardi da unutmaktir.Ateş söner. Ince bir sizi kalir geceden güne. Hayat herkesi bambaska yöne bambaska hayatlara savurur.[ /italik