"Göz" her ne kadar biyolojik bir organ olarak görülse de,bir "göz" sözü,"gözden" çok farklı "derinliktedir bence.
Bu anlamda en sevdiğim atasözü de neredeyse dilime elli yıldır pelesenk olan "Köre göre ne ama görene !" atasözüdür.
İletişimde ve öğrenme süreçlerinde de "göz" en önemli organ olup,yüzde 75 oranında belirleyici olduğu görülmektedir.
Gözü sırasıyla yüzde 13 ’le kulak,yüzde 6 ile dokunma,yüzde 3 ile tat ve yüzde 3 ile de koku duyularının takip ettiği araştırmalarla ortaya çıkmış bulunmaktadır.
Ünlü düşünür Halil Cibran da bir şiirinde şöyle demektedir:
Yalnız açığa çıkan ışığı görebiliyorsan,
Yalnız söylenen sesi duyabiliyorsan,
Ne görebiliyorsun!
Ne duyabiliyorsun !
Kutadgu Bilig’in yazarı Yusuf Has Hacip de XI.yüzyıldan şöyle seslenmektedir bize:
Aklın süsü dildir,
Dilin süsü ise sözdür.
İnsanın süsü yüzdür,
Yüzün süsü ise gözdür.
Ve göz bir başka "tahta oturmaktadır" sanki Yusuf Has Hacip de.
Bütün bunlara bağlı olarak sevdiğim "iki gözüm" sözünün ne kadar "derinlik" ifade ettiğini belirtmeliyim.
Sevdiğime /sevdiklerime en güzel seslenme ünlemim de budur:
-İki gözüm !