0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
528
Okunma
Beylikdüzü’nden bindik metro buse.
Gideceğiz Bakırköy’e,
Gelmeye başladı güzel bir ezgi,
Gönüllere işleyen akordeon sesi.
‘’ İzmir’in dağlarında çiçekler açar’’
Kulağım seste, gözüm çalanı arar.
Bir kız çocuğu gördüm. Kumral.
Yüzü gülüyor, gözleri mahzun bakar.
Yanında küçük bir erkek, kardeşi olacak.
Elinde küçük plastik bir bardak.
Belli ki para toplayacak.
Bir cırtlak ses duyuldu. ‘’İn Aşağıya,
Burası yeri değil çalamazsın burada’’
Metromuz durağa gelmişti,
Gitti yüzünden o tatlı gülüş,
Akordeon hemen sustu.
Gözler ağlamaklı, önüne baktı.
Kendini bir anda dışarı attı.
Değer miydi bre densiz.
Dinleseydin ölür müydün?
Bir gencin kalbini kızdın,
Gözyaşına sebep oldun.
Vicdanın rahat mı şimdi.
Sevgi nedir tanımayan edepsiz.
