Dost Olmak

• 23 Eylül 2008 Salı 17:27:40

Duygusal ve dürüst olmak böylesine rezil bir çağda zor bir iş. Böyle bir yükün taşınması zor olduğu kadar, yıpratıcıdır da… Her durumda yolunuzu tıkar bu merhamet, dürüstlük, duygusallık...

Merhamet, vicdan, dürüstlük ve duygusallığın ömrüm boyunca hep acısını çektim ve hâlâ da çekmekteyim. İflah etmez amansız bir illet gibi yakamı hiç bırakmadı gittiğim yerlerde…

Çocukluğumdan beri kime yapılırsa yapılsın, birine yapılan haksızlığı kabüllenemedim. Yaşlılara, yoksullara, çaresizlere, doğru dürüst yiyecek ve giyecekleri olmayanlara o yaşlarda bile için için acırdım. Ve hayatım boyunca hep ezilenden, hep zayıftan ve haklıdan yana yüreğim kaydı.

Çocukluğumda bile ninemden kopardığım giyecekleri, yiyecekleri yoksul insanlara götürüp verdiğim çok olmuştur. Ninem; hem insanlara, hem hayvanlara, hem de bitkilere karşı oldukça merhametli, dürüst ve yardımsever bir insandı. Ve tıpkı ninem gibi ben de yoksullara, çaresizlere yönelik bu merhametimi ondan devralmıştım sanki.

Ama en yakınlarım bile hayata karşı hiçbir zaman dürüstçe bir tutum içinde olmadılar. Duyarsızlıklarını ve bazen para ve çıkar için herşeyini satabilecekleri, herşey yapabileceklerini gördüğümde şaşırıp kalırdım…

...../
Ben ömrüm boyunca hiç bir koşulda dürüstlüğümden ödün vermedim, babamda olsa haksızdan yana olmadım. Bu yüzden olacak ki dik kafalı, adam olmaz kaldı adım...

Ben ömrüm boyunca dünyanın neresinde olursa olsun haksızlığa uğrayan ve zulmün altında inim inim inleyen insanlarla dost olmak istedim. Dostluğunu çıkar uğruna satmayan, dürüstlüğünden ödün vermeyen ve çıkarı için kimseyi aldatmayan, kendinden güçsüzleri ezmeyen insanlarla dost olmak istedim.

Ben ömrüm boyunca dünyanın neresinde olursa olsun haksızlığa uğrayan tanıdığım, tanımadığım, sahipsiz, kimsesiz yetimlerle, çaresiz kalmışlarla dost olmak istedim... Korkak sahte kahramanlık ve zülümlerle, garibin hakkına tecavüz eden ve zoru gördüğünde el öpenlerle değil!...

Ben ömrüm boyunca haysiyetini, onurunu omuzunun üstünde taşıyan, kimseyi aldatmayan, namusu ve alnının akıyla yaşayanlarla dost olmak istedim.

Ben ömrüm boyunca yüreğinde insan olmanın erdemi, merhameti ve haksızlığa uğrayanların acısını duyanlarla dost olmak istedim...

Zamanın ve haksızlıkların yapıldığı bir dünyada çaresiz kalanlar ve haksızlığa uğrayanlarla beraber yüreğini kanatan insan gibi insanlarla dost olmak istedim....

Ben ömrüm boyunca vicdanını bir terazi gibi kullananlarla dost olmak istedim...

Düşeni kaldıran, yardıma ihtiyacı olana yardım edenlerle dost kalmak istedim. Aldırma geç git diyenlere kulak asmadıan....

“Beni kır çiçeği gibi avucunda değil, kurşun gibi göğsünde taşıyacak.” larla dost olmak istedim

Dost bazen mavi bir bulut, bazen bir ırmak, hayalinizde ki bir sevgili, bazen gönlünüzdeki bir yer olabiliyor ama asıl dost en sıkıntılı günlerinizin sıkıntısını sizinle paylaşan değil midir?

Diyorum ki, en güzel renkler gözlerinizde, en içten şarkılar dudaklarınızda, en derin sevgiler yüreğinizde ve en doğru dostluklar doğruluğunuz ve vicdanınızda filizlensin.
Dostlukla…

Nuri Can.