KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 3155 Okunma
- 13 Yorum
- 0 Beğeni
Bir Ayrılık Hikayesi
Dili lâl bir yalnızlığın elleriydi sözlerime düşen kelimelerin varlığı.Ardında bıraktığın her harf bir boşluğun duvardan dönen sis aralığıydı.İçinde farkındalıktan giderek uzaklaşan sessiz sedasız bir hiçliğin yürüyüşü dolanıyordu..
Seni seviyorum ama
Ama ‘dan sonra gelen gri suskunluk,
Sessizliği bozuyor gözlerimde ki acının ibaresinden
Konuşmak kendiyle zıtlaşan bir eylem bu saniyelerde
Oysa ne çok ezberimdeydi anlatacaklarımın özeti
Ellerine uzanırken yitik bir öykü tadındayım.Ağıdım kendime yalpalanan bir yamalı sevda iklimine uyak düşüyor.Hiç bir mevsim mutluluğa yön veren bir pusula hüviyetine bürünmeyecek biliyorum.
Ahh! Gözlerinden gidersem, özlemlerimin susuzluğunu.Dokunsam yağmurlara ayna tutacak duygusal bir sağanağın parmak uclarına yansıyan ellerinden
Ve gitsem sonra kendimden
Anlamların derinliğinden kaçarak söylemlerimi usulca fısıldamak isteklerimin esarete sürüklenen bir takvim aralığıydı artık.
Yüreğimin sancısında kangrene duran karartıya dönüyorum her dakika.kapanmaya meyil bir gün ışığıydı sana söylenecek son sözlerim biliyordum.
Beklentilerinde asla yer vermediğin kelimelerin hırsızlığına soyunmak üzereydim gözlerine.Ayrılığa dair seçtiğim kelimelerim kendine bile ağlamaya hazırken her soluk alışında.Yüzüne düşecek hüznün telaşından içime heyelan kokusu bir gidişin hazırlığında adımlarım
Ölüm rakseden sabırsız bir katildi içime sızmaya yeltenen lirik şiirlerin nakaratı.Her cümlede beni şakağımdan vuran bir sesle bakışıyordun öylece.Ömrümü ellerinden alıp bir yol haritasının belirsiz çizgilerine düşüyorum.Sana söyleyemediğim sebeplerimin yoksulluğundayım
Ey gözlerine yüreğimi adadığım
Bilirsin sana sığınmak bir aşk talebiydi hesapsız
Dilime seviyorum’un şehadetini bırakıyorum ardımda
Kapılarım açık gelişlerine daim
Gitmenin eşiğinden sesleniyorum sana
Senden gitmek
Sana dönmenin başlangıcıdır
Ardımda öylece bakıyor bana anlamsızlaşan puslu bakışların. Konuşsan içime kus düşecek sözlerinden huzur bulurum. Esir tuttuğun gövdende büyütüyorsun beklide yüzüme vurmaya kıyamadığın taştan ağır kelimeleri. Giderken gözlerine istemsiz iki damla yaş dökülüyor…son kez dokunmak için yüzüne ellerimi uzatıyorum..bu yaşlar benim diyorsun..
Git!
Sadece adımlarını izlemek sızısı kalsın içimde
Beni bırakırken yalnızlığın girdabına ,sana mutluluğu yakın kılacak ayak izlerini görmek isteğim dolduracak boşluklarımı.bir hazin mevsimi bulacağım yağmura inat yanaklarıma istemsiz inen kahrolası yaşlarımdan.
Durma git!
Son bir bakış yaratmadan
Dönüşe bir ihtimal bırakma yüreğimde
Suskunluğuna aldırmadan yüreğimin,
Bir intihar güncesi bırakarak git.
Belki bir ötenazi pişmanlığının son sayfası olur.
Faik Danışman
YORUMLAR
Ardımda öylece bakıyor bana anlamsızlaşan puslu bakışların. Konuşsan içime kus düşecek sözlerinden huzur bulurum. Esir tuttuğun gövdende büyütüyorsun beklide yüzüme vurmaya kıyamadığın taştan ağır kelimeleri. Giderken gözlerine istemsiz iki damla yaş dökülüyor…son kez dokunmak için yüzüne ellerimi uzatıyorum..
..............................
Anlatım oldukça etkileyiciydi...
Şairin acısını ve hüznünü hissetmemek elde değildi...
Şiirdeki başarıyı düz yazıda da sergileyen güçlü kalemi kutluyorum, saygılarımla...
her sevda bir ayrılığa gebedir..acı ve hüzünle buluşamayan bir öykünün anlam kazanması çok zordur
duygularıma desteğini ve güzel düşüncelerini esirgemeyen tüm dostlara tşk.ediyorum
sevgimle...
aspendos
Ben yaşıyorum diyor ayrılığa yazılan hikaye,yaşıyorum ve kanıyorum.Bas tuzunu yüreğime basta dermanım olsun.Bu yazı sol yana vurur gümbür gümbür ve ayrılığın hikayesi rihteri yüksek depremler yaşattırır.Giden olmak ne yaman iş ve kalan olmak az mı yaman ola ki?
Ben bu yazıyı çok sevdim çok.Kaç şiirden daha şiir?Hani güne gelse keşke dedim ve okuma şansı olsa herkesin.Teşekkürler aspendos tebriklerimle.
''sana ben şiirler şarkılar büyüttüm...söyleyemedim''...cann...
yoksa bu mevsim şiir mevsimi midir,hüznün üzerinde tez gölgelendiği de....böyle uzun uzamlı bir yola vurdurur,deli vurgunluğunu...
şiirler ötesi olur sonra böyle...
dokunduğum usulca...
çok iyiydi can...
Git!
Sadece adımlarını izlemek sızısı kalsın içimde
Beni bırakırken yalnızlığın girdabına ,sana mutluluğu yakın kılacak ayak izlerini görmek isteğim dolduracak boşluklarımı.bir hazin mevsimi bulacağım yağmura inat yanaklarıma istemsiz inen kahrolası yaşlarımdan.
Durma git!
Son bir bakış yaratmadan
Dönüşe bir ihtimal bırakma yüreğimde
Suskunluğuna aldırmadan yüreğimin,
Bir intihar güncesi bırakarak git.
Belki bir ötenazi pişmanlığının son sayfası olur.
Sayfanızın her bir köşesine müptelayım şaiir.
Yürekten kutlarım...
Durma git!
Son bir bakış yaratmadan
Dönüşe bir ihtimal bırakma yüreğimde
Suskunluğuna aldırmadan yüreğimin,
Bir intihar güncesi bırakarak git.
Belki bir ötenazi pişmanlığının son sayfası olur.
ne güzel sözlerdi, nasıl etkiledi, ahh diyorum ya sigara yakmalı ama zamanı gelmedi iftardan sonra ilk iş tekrar okuyup sigaramı yakacagım hüzünle yüreğinizi kutluyorum tam puanımla
saygımla
Bazen hikayeler okuruz deriz ki yalandır..
Hikaye işte der geçeriz..
Bazen geçemediklerimiz vardır dururuz okuruz ardından sayfaya iki damla yaş asarız.
Yaşamışızdır belki de kendimizi bulmuşuzdur içinde.
Bazen öyle sevdalar yaşarız ki hayatta dururuz, düşünürüz..
Aşk deyip geçmek isterken içinde kayboluruz...
Bazen zorunluluklar vardır hayatta...
Mantığımızla aşkımızın katili oluruz...
Ne git diyebiliriz sevdamıza ne de kal yanımda...
Dururuz, susarız, sessizlikte boğarız yüreğimizin çığlıklarını...
İki damla yaş asarız sevdamızın son saniyelerine gecenin loş ışığında...
Seviyorum yüreğini sair... Yaz sen hic susmasın kaleminin haykırışları...
Git diyordu esas oğlan esas kıza;
oysa bu kadar kolay mıydı gitmek?
Esas kız mıydı gitmek isteyen yoksa esas oğlan mı, belki de ikisi de gitmek istiyordu... O zaman neden acıtıyordu kalbini karşındakinin git demesi...
Gitmeli miydi yoksa kalmalı mı...
Döndü arkasını kız ve gitmeye başladı,aslında gitmek değildi istediği,kalmaktı... Bir söz bekliyordu sadece ardından gelen ve gitme kal diye haykıran... Ama gelmedi beklediği ses...
Sonra da kalbinde hançer yemiş gibi bir sancıyla yoluna devam etti… Nereye gittiğini, kim olduğunu, ne yapacağını bilmeden… Gene sessizce, gene yürek acısıyla…
İyi mi oldu şimdi yani???
Bir film iyi bitmeliydi her zaman,gitmeler olmamalıydı içinde ve oyunculardan biri gitme,kal demeliydi... Ama bu sefer kötü bitti film...
Duygusal yazı okumak yaramıyor bana,saçmalıyorum zira...
Kalemine sağlık yazarın...
''Oy Trabzon Trabzon, içi kalay içi kalaylı kazan, efkârli günlerume geldi çattii ramazan...''
Bugün okuduğum son yazı olsun, dayanamıycam daha...ve şiir de okumayacağım, sigara yok, çay yok...
Durma git diyor dil, ya yürek hala sızım sızım kanıyor ve dualar ediyodur kalsın diye...
Selâm ve sevgilerimle...
şiirinin demlerinden yazının raksına sürükleniş bu...kalemin dert götmesin hani...sen hep yaz...saygımla ...dostçakal...
