aşk
o büyülü üç harf kalabalığı
beni ben yapan kelime idi!

sıkışmış zamanın derinliğinde bendim fısıltıyla söylenen .’aşk’ dedim usulca evet ’aşk’...


yarasına aşk basan
aylardır tek ezberi ayrılık olan bir sitemim başlı başına!
dünyayı aşka sığdırıp duruyorum derken
aşk aldırışsız düşüyor kirpiklerimden!!!




hah işte! bak kol saatim aşkı gösteriyor asmin .gövdem kıyamet zelzelesi içinde.demir parmaklıklarda diğer tüm kelimeler.yenik şarkılar yürüyor damarlarımda.kederine tutunan bütün sazlar uyaksız da olsa hücrelerimde şimdi.
kendimle konuşmayı deniyorum da sesim kalbime yük gelince asmin diyorum her satır başında.


asmin!





eksik uyandım bu sabah. oysa aşk ile uyumuş ve aşk ile uyanmalıydım sonrasında.kalbi ağzında gelmeliydim yanına.sevmek için senli yaşamı.kara kış bakışlarında ki özgüvenle şımarmalıydım sana.yürümediğimiz sokakları seviyordum.dokunamadığımız japon çocuklarını.seni beni bizi seviyordum.seviyordum seviyordum.ölesiye



asmin uzakları seven aşk!


yüreğimden yükselen sevinç.hadi kalk kahvaltın hazır.emrine pervane kalbim.kirpiklerinden sızan ışıkla aydınlansın yirmidört saatim.hadi göğüm güneşim umudum bugünüm yarınım hadi kalk!
ara ara fütursuzca odanın başında buluyorum adımlarımı ve kahvaltı yap diye çırpınıyor sedam.
boşluğun anlamı başka nasıl doldurulur söyler misin asmin!



bakışlarında ki sosnsuzluktu umudum. sözlerinin derinliğinde kayboldukça sarhoş oluyordu zihnim.ve evet diyordum başardım. başardım adam akıllı aşk büyütmeyi.aşkla adam etmeyi.
kol saatim seni vuruyor gece gündüz aralıksız yirmialtı saat. yirmialtı saat!!
her neyse beş’e çeyrek var ve seni almalıyım son duraktan. alarm sesini duyduğumda huzur doluyor saç diplerimden bütün hücrelerime kadar.güne dair umutlarını sırtlanıp dolu dizgin bir geceye muhabbeti sığdırma düşü bol köpüklü kahveyle. muhteşem üçlü.bütün soruların içinde "aşk nasıl birşey" deyişini kendimi göstererek cevaplayacaktım oysa.


aşk nedir biliyor musun asmin?


aşkla doğdum ben asmin. aşktı beni sen eden. aşktı beni gülümseten gücendiren heyecanıma heyecan katan. bana: güneşin sevincini, yıldızların hüznünü ,gidenleri, dönenleri, otobüs camlarını , durakları, elinde bir buket gülle sevgili bekleyenleri, dostlukları,kuşları,böcekleri,doğan her canlıyı,her mucizeyi, inancımı,imanımı,insafı,merhameti, şefkati ülkemi ,bayrağımı,toprağımı sevdiren aşktı. sevmek aşk ile başlar asmin.yer ve gök aşk üzerine kurulmuş asmin.biliyorsun aslında fakat cevap vermediğinden sesim ardıma düşmesin diye yanıtlıyorum kendimi.yoksa susarsam gücüm tükenir.

hah seni alacaktım öyle değil mi?
seni alacaktım beni bekleyen seni. kol saatim seni vuruyor.
fakat yoksun yine.yine o muazzam acı veren bekleme nöbetlerindeyim.



asmin!!
uzakları seven çocuk
kaderinin sesini mi duydun?
içim dışım asmin
içim dışım se(n)ssizlik.

biliyorum sitemim başucunda değirmen taşı
sussamda ikrar ediyor adını içim.


düşünsene
aşka inandım
senden yandım...



"benim hayallerim ve düşüncelerim bu dünyaya fazlaydı"da ne demek asmin!!
"okuduğumuz yüzlerce kitap yalan mıydı? yanlış kitaplar mı okuyorduk? oysa biz bütün kitapları tek bir kitabı anlamak için okurduk asmin! tek bir kitabı.onlar da mı iyi gelmedi?"
asmin gecem gündüzüm



oğlum!!!

zehrinde boğuluyorum canımdan süzemiyorum yokluğunu.bugünde intihar çiçekleri ektim onyedi kök saldığın toprağa.
aşkı sormuştun ya oğlum

aşk sendin. ve ansızın terkedişin.

(sırlarımız var diye mutluydum. beyaz gömleğine sımsıkı sarılıp sır dolu bir tebessümle uydun geçmiş zaman kipine)
aşk olsun sana çocuk aşk!!


/aşk
o büyülü üç harf kalabalığı
aşk seni’mi aldı
aşk içimde bir çocuk
aşk ardımda bir mezarlık /



annen...