Zehirli Zamanlar

• 23 Eylül 2008 Salı 11:20:41

Zehirli zamanlarda tanımışdım onu ,

Sanki bir hayal gibi şimdi , belkide hiç yokduda ben kendi kendime öyle kurdum hayalimi . Öyledir diyede yüreğimi susturdum , yazma dedim çizme dedim . O dinlemedi yazdı döktü içindekilerini ama sınırı aşamazdı buna müsade edemezdim . Neden mi , nedeneri o kadar çok ki o beklentiler ve yaşanan o güzel günler hatrına , daha güzeli varmıdır hayatın diye döne durmadıkmı . Zor bee , gerçekden zehirli bir zamanda bu durum çok zor .

Yaşanırmışlığını kabul edercesine yaşadığım o 20 dakikalık durum bile , beni kendimden almışdı . Öyle bir yüreği vardı ki , bunu gözlerinde ve o derinliğinde hissedebiliyordum , inanın kendimi kandırmadım sadece hissettim en helalinden . Onun hayellerini süsleyen bir hayat vardı gözünde , çok güzeld bir hayat . Kavuşurcasına bir çoçuk gibi seviniyordu sanki , anlayan birimi çıkmışdı karşısına , bir dost , bir abi belkide bir amca .Kimbilir belkide bir ömür paylaşım .

Kendimi kaybettiğim anda bulmuşdum o yüreği , içimden geçen şuydu , gerçekden bu yürek varmı yoksa sadece rol den ibaretmi , değilmiş be gerçekden varmış . İnanamıyorum elbette bende sevinçliyim . Bende mutluyum .O sonrasını bilmiyor elbette , bilmesinide istemiyorum zaten . Üzüntüler elbetteki hayatında olacak ama en azından ben bir üzüntü kaynağı olamam ona , o yüreğindeki heyecanı kaybetmemeli ben gibi .Ben ise değerlerimi onunla fazla paylaşmamalıydım , ve öyle oldu zaten . Giden gitti gibi şimdilerde .Ya giden bilmiyor yada kalan ama bir gün bu gitmelerin ardından kalanı gören bir giden , asla olmayacakdır , bunuda ben biliyorum . Haa pişmanmıyım asla , onu tanımak , öyle bir yüreğin varlığını hissetmek bile yeter bana . Yetti bile....

Her defasında burda yüreğimi belkide o yürek için hep dökeceğim , belki okur belki okumaz . En azından kendi yürek borcumu sonuna kadar bu vefaya hasret bırakacağım . O herşeyin en güzelini ve herşeyin en üsttünü hakeden biri . Hakkını alacak biliyorum ve mutlu olacak , tek isteğim ise fırtına unutulmasın elbette , unutmadığı gibi ....

Bir zehirli zaman geldi , bir zehirli zaman geçti . Ne anladım biliyormusunuz ?

Bu zehirli zamanlarda , bu dar kapıda yalnız yaşanılmıyor ve yalnız geçilmiyor . Her günün ardından gelen o sabah , o güneşin ilk ışıkları , artık sizi bile istemiyorum hayatımda . Geceler olmasın diyorum ama sabahlarda olmasın artık . Yoruldum , yordunuz beni ve yüreğimi .....

Yazan : Firari Fırtına