Mutluluğun bile fazlası sıkıcıdır aslında, insanın diri kalabilmesi için bir takım acılara ihtiyacı vardır. En bilgesi bile mutsuzlukla cebelleşmeden ayrılmadı yeryüzünden. Öyleyse biz küçük insanlar için neden bu kadar sorun olabilir ki. Alışmalıyız, kırılmalara, aldatılmalara, hatta acı içerisinde bırakılmalara.
Tüm bunları yaşamadan, tüm bunları tecrübe etmeden, açılır mı mutluluğun kapıları hiç.
İnsanoğlunun sevincide, üzüntüsüde gece ve gündüz gibidir, sürekli aynı döngüyü tekrar eder. Şikayet etmek en kolayıdır, önemli olan tüm yıkıntılara,tüm darbelere karşın insanın kendini yeniden yenileyebilme eylemi ve erdemidir. Örneğin, Hayatım boyunca beni güçlü ve diri kılan şey, öfkelerim ve bir takım mutsuzluklarımdı.
Ne zaman çok öfkelendim, o zaman çok daha ateşli bir şekilde sarıldım ilgi alanımın içinde olan her şeye.
O zaman çok daha başarılı ve güzel işlerin içinde buldum kendimi. Kapanması , kapatılması gereken kapıları kapatmaktan korkmayın, çünkü hemen ardından çok daha farklı ve yeni kapılar açılacaktır hayatınıza. Zaman herşeyin ilacı olmakla beraber, iyi’de bir öğreticidir. Başarıya ulaşabileceğiniz yolları hiç bir zaman
zahmetsiz geçmeyi düşünmeyiniz , hayat öyle bir noktadan , başka öyle bir noktaya getirir ki sizi, siz bile inanamazsınız buna. Herşeyin yaşamda bir cevabı var, her hatanın, her doğrununda öyle .
Neruda’nında dediği gibi, Yalnızca ateşli bir sabır ulaştırır bizi muhteşem mutluluğun kapısına...
Denemeler
Yazan-Edibe Togac