TELEFON ADABI

• 11 Ağustos 2017 Cuma 08:37:54

Adap sözcüğü çok geçmişlerde kaldı sanki. İnsanların adap bilmesi önemsenirdi eskiden. Kız istemenin bir adabı, düğünün bir adabı, bayramın bir adabı vardı. Kurallar önemsenir, uymayanlar ayıplanırdı. Bakın şöyle çevrenize adap bilen var mı, diye.
Bir cep telefonumuz var. Lüzumlu olsun olmasın herkesin cebinde bir tane, kimilerinde iki tane bile var. Alet müthiş aslıda, hani bir de doğru kullanmayı bilsek.
Toplantıdasınız. Çok öneli bir konuda tartışma yapılıyor, pür dikkat izliyorsunuz konuşmacıyı. Birden o anla hiç uyuşmayın bir melodi ile kesiliyor konuşma:”…yakarlarsam mucuk mucuk…” Herkes, çalan benim telefonum mu acaba diye kendini yokluyor. Sonra biri çıkartıp meşgule alıyor veya daha kötüsü durumunu anlatmak için telefonu açıp konuşuyor, ürkek bakışlarla ve herkesin kulağı ister istemez ondayken.
Şimdi camidesiniz. Aslında her caminin girişinde cep telefonlarının kapatılmasını hatırlatan yazılar var ama çoğu ya görmemiş veya beni nasıl olsa kimse aramaz diye kapatmamış. İmam Fatiha’yı okurken “ Çorum ile Sungurlunun arası, yaktı beni kaşlarının karası amman amman” Adam namazı bozup telefonu kapatamıyor, telefonu açan da sanki cep telefonları uzakta olur da duyulmaz hesabıyla çaldırıyor da çaldırıyor. Namazdayken açan da oluyor. Telefon sahibi telefonu açıp karşısındakini fırçalıyor:” Oğlum bak namaz kılıyoruz. Biraz sonra ara.”
Bir cenaze merasimi. Mezarlıkta ölünün gömülme işlemine geçilmiş. Yine o tanıdık ses. Göz göze kakışmalar, kızarıp bozarmalar. Sonra kimin telefonu olduğu anlaşılıyor. Adam açmış telefonu konuşuyor.: ”Ha ha, tamam bankayı ara biraz dursunlar. Osman Bey var orda benden selam söyle, patron Ulu Mezarda de. Ulu Mezar oğlum Ulu Mezar. Ne mi yapıyom? Oğlum mezarda ne yapılır? Ha tamam, kim? Osman oğlum Osman. “ aslında bu konuşmayı kimsenin duymadığını sanıyor, ağzını ele ile kapadı ya…
Şu bizim insanlarımız deve kuşu misalini getirir hep aklıma. Bilirsiniz adı kuş olsa da pek kuşa benzemeyen bu garibim düşmanından kaçarken kafasını kuma gömermiş. O düşmanı görmüyor ya, düşmanda onu görmüyor sanırmış.
Çoğumuz hatalarımızı ya bilmiyor, ya da deve kuşu hesabı kafamızı kuma gömüyoruz. Siz görmesiniz de herkes sizi ve hatalarınızı görüyor, demeseler de rahatsız oluyorlar.
İşin doğrusu, doğruları öğrenmek ve insanları rahatsız etmekten çekinmek. Mesela telefonunuzu sessiz konuma almak. Korkmayın size işi olan nasıl olsa arar bulur