acıya dokunmak,
Acıya dokunmak,
Geceler, yine geceler, sessiz geceler…
Hayaller, hayallerim, mavili dünyam…
Yine hayallerim dolduruyor gecelerimi. Benim hayallerim, benim düşlerim, benim dünyam. Rüyalarımda görüyorum onu, sayıklıyorum adını bilmeden, her düş gördüğümde.Dokunuyor yüreğime sevgisi, acıtırcasına. Her dokuşunda bir parça alıyor benden. Binlerce parçaya bölünüyorum. Canımı yakarcasına.
Sevmek, sevilmek ne zor işmiş meğerse, bilemedim. Hayat çok zor. Yaşam da öyle. Bu hayatın içinde bir kıvılcım olmak daha da zor. Bir bakıyorum tesellisiz, umutsuz, ümitsiz, göz yaşlarıyla dolu bir ben. Kederli bir ben. Kaderimin bana reva gördüğü ,çizdiği uzun bir yolda yalnızlığımla ben el ele…
Bazen yaşamak bile anlamını yitirirken, içim de bir heyecan fırtınası, bir ümit, kim bilir? Belki de bir zamanı vardır diye beklediğim, kendi kendime teselli bulmaya çalıştığım düşüncelerim. Zamanın hızla akıp gittiği günlerin, gecelerin mutluluğa dönüşmesini hayal ederken.
Sessiz geceler benim can dostum. Dokunamadığım gecenin ışıltılı yıldızları. Oysa ,mavili dünyamın mavi gökyüzünde, ayın hilal olduğu gecelerde, sessizce beni bekleyen tek aşkımdı. Hasretim, bir avuç mavili hayata.
Satırlarıma yön veren acılı sözler, yüreğimden damla damla dökülürken, neden diye sormayın? Ben böyleyim. Sanırım seviyorum böyle yazmayı. Belki de rahatlıyorum kim bilir? Mavili dünyamda, dalgalar gücümü tüketircesine alırken, isterdim ki; sevgiyi, mutluluğu dalgalar kıyıya getirsin, yüreğimin eteğinden iç dünyama akıtıversin arzu ederdim.
Bense bu gece dokunmak istiyorum yüreğine, tüm sevgimle. Mavili dünyadamda bile olsa. Hayaller her zamanki gibi sonsuz güzellikte, istediğini yaşayabilirsin.
Sesin kulaklarım da çınlarken.Düşünüyorum hep bunları. Mektup yaz derdi bana. Postaya at adrese gelsin isterdi. Yazıyorum işte! Zarfa ne gerek var. Adresi biliyor nasıl olsa yazdıklarım.
İçimden bir dünya sözcükler geçiyor. Ben yazamam ki bunları, o kadar becerikli değilim. Her şey yetersiz kalıyor, kalbimden geçen sevgiyi yazmaya. Uzaklardan bir ses, dinle beni, ya da hayal et her zamanki gibi; hiç unutma beni, hiç ama hiç olur mu?
Bu gece uzun, ben yine yüreğine dokunmak istiyorum. Acılarımı bırakıp ta, seni üzmeden.
Sevmek ateşe dokunmakmış. Omuzum da hep bir el olsun diye düşlerdim. Yüreğim yanarken ben sessiz. Adı ayrılık, yendi bizi, zalimmiş.
Uzak yollar, ıssız sokaklar, hüzünlü bir akşamın habercisi. Her yer hüzünle yıkanmış gibi. Kucaklıyorum yavaş yavaş,sessiz gecelerimi,beni saran yalnızlığımı.
Benim arkadaşım yıldızlar, içinden bir tanesi göz kırpıyor,
Doğum günün kutlu olsun, yeni yaşın sana kalbindeki tüm güzellikleri vermesini dilerim, sakın üzülme, yıllar çabuk geçiyor, yüzündeki gülümsemeni kaybetme, sana çok yakışıyor. Mutluluk kapıda…
Kocaman bir pasta, çikolatalı, çok severim.
Teşekkür ederim arkadaşım,
gül...
YORUMLAR
Yine yüreklere doku"n'dun. Bir dokunuşun bin parça etti,her parçada aynıyüz, aynı his, aynı duygular... Düşünceler değişmemiş, akıl fikir aynı, hayaller, mavi masmavi bir gecede... Taşındım! Bahçesi Gül olan bir eve, balkonunda Ayın güzel yüzünü seyredip sabahlıyorum ve şiirler dolusu Seni düşlüyorum... Engellerin sitemin, silişlerin olsa da yürek elif gibi dosdoğru Sende... Mutluluk ah mutluluk... Yeniden sürüp giden bir buluta bindim bu gece yıldızlara baka baka aşkın yüzünü arıyorum. Ne dost ne arkadaş O en çok Yüreğine dokunan sevgili var ya... O işte, ona bakıyorum...