Size yüz kişilik sofra hazırla deseler. Hemde bu yüz kişiye, herkesin zevkine göre ayrı ayrı yemekler, meyveler koymanızı isteseler. İmkansız değil ama zor iş değil mi?

İnsan böyle bir emeğe, böyle bir özene ancak çok çok özel misafirleri için katlanır.

Çok çok özel misafir değilseler, onların ayrı ayrı istekleri olduğunu bilseniz bile, yapar koyarsınız önlerine iki üç çeşit, "ister beğenin, ister beğenmeyin, olan bunlar" der gibi..

Yer yüzü sofrasına bakın, balık çeşit çeşit, et çeşit çeşit, meyve çeşit çeşit, sebze çeşit çeşit..

Birinden hoşlanmayan illa birini sever.

Niye bu kadar özenme?

Her yerde, her çeşitten yalnız bir iki örnek olsa," ister beğenin, ister beğenmeyin" dense..

Denmemiş.

Kimin neyi sevdiğini bilen Rabbimiz, bütün kullarının zevkine, damak tadına önem vermiş, her taamı ayrı ayrı yeryüzü sofrasına yerleştirmiş. Hem çeşit çeşit çiçeklerle de süslemiş o sofrayı..

Böyle ince detaylara önem veren Bir ev Sahibine dönüp, en kibar, en güzel, en samimi sözlerle teşekkür etmek ister insan..