** YAŞANMIŞ ANı. **

• 3 Ağustos 2017 Perşembe 06:29:08

.YAŞANMIŞ BİR Anı.
.
1998 Yılının Şubat ayı olmalı sanırım Hava soğuk ama güneşliydi. Seyahatten yeni dönmüştüm..
bir kaç gün İstanbul da kalacak ve tekrar iş seyahatine gidecektim. Arkadaşlarla görüşmek için
Kadıköy de bulunan. Şair yazar ve Bestekarlar derneğimize uğramak geldi içimden..
İş hanının üçüncü katına çıktığımda Derneğin oldukça kalabalık olduğunu gördüm.
Selam verip dostlarla selamlaştıktan sonra Dernek başkanımız Fatma İnci Kolbay hanımın
Şiir yarışması var sen neden katılmıyorsun demesi üzerine..
Aman Başkanım ben o yarışmadan çıkamam dedimse de..sen bir şiir yaz da katıl Malatyalı dedi.
Bende kıramadım bir Şiirimle dahil olmak için hemen son yazdığım Şiirimi yazarak
zarfa koyup Rumuzumu yazarak Başkana verdim.
Zaman geçti sanırım Mayıs ayının ortalarıydı Evde çalan telefona cevap vermek için uzandığımda Karşımda Dernek başkanımız vardı.. Yarışma bitmiş sonuçlar belli olmuş ve 25 Mayıs akşamı Çamlıca da bir Restaurant da Ödüller verilecekmiş.. 7. Adet mansiyon ve İlk üçe girenlere ödül verilecek mutlaka beklerim dedi.
İstanbul da olursam gelmeye çalışırım başkanım dedim.. Nasıl olduysa o gün İstanbul da işlerimi halledip eve geldim bir telefon daha gelebilecekmisin Malatyalı diye başkan bir kez daha arayınca hatırladım tamamen unutmuş olduğum halde geliyorum dedim. Edirnekapı Kadıköy ootobüsüne bileti attım ve yola çıktım bir tane bileti de cebime attım dönüşte kullanmak üzere. Çamlıca tepesinde ki Mekanı bulduğumda Arkadaşlarım da oradaydı selamlaştık oturduk söz sohbet derken Program başladı. Ben şahsen bir mansiyon dahi olsa bekliyordum ve masadaki dostlarıma da sık sık bahsediyordum. Katılım oldukça yoğun ve çok fazla Şair ve Şiir vardı.Türkiye çapında bir yarışmaydı yani. Yavaş yavaş 7. mansiyon da sahibini bulunca ben Dostlarımdan izin isteyerek kalmak zorunda olduğumu evim Fatih de son Otobüsü kaçırmayayım falan derken..3.olan Şiir Anons edildi.. Ödülü verilirken ben artık çıkışa doğru yürüyordum ki. Türkiye 2.si olan Şiir anonsu ediliyordu.
.
_Rumuz YOLCU
Şiir: UNUTTUM
Şair: Ahmet Nevzat UÇAR.
Anonsu ile Arkadaşlar çeke çeke beni sahneye götürdüler.
Türkiye 2. olmuştu Şiirim ödüller verildi Şiiri bir kez seslendirmem istendi
Ayrıca MESAM da Ödüle layık görmüştü Şiirimi..
Biraz daha sohbet ederek Mekandan ayrıldım.. Küçük Çamlıca ya doğru yürürken elimde bir Poşet içinde Ödüllerim.. Baktım bir kaç genç münakaşa ediyorlar ayıptır falan demeye kalmadan yardım ister gibi bana sarıldılar falan derken ayrılıp bağrışarak gittiler.
Minibüs durağına geldiğimde para çıkarmak için elimi cebime attığımda tüm paralarımın çalınmış olduğunu fark ettim. :( :( Yapabileceğim hiç bir şey yoktu. Minibüs şöförüne yaklaştım Paramı çaldılar Kadıköy e gitmem gerek dediğimde Şöför canın sağ olsun abim dedi. Omuzlarım çökmüş perişan bir haldeydim en güzel gecemde başıma gelen bu garip olay aklıma geldi de sizinle paylaşayım dedim.. Sonrası mı.. Tek biletle Edirnekapıya kadar geldim oradan da Fatih Çırçır a kadar tabana kuvvet yürüdüm.. O bazılarınızın bildiği Şiirimin böyle de bir anısı var dost yürekler..
Selam saygı ve Sevgiler hepinize.
.
Ahmet Nevzat Uçar.
02/Ağustos/2017.

-** UNUTTUM.! **
.
Senden sonra,
Keskin bıçak gibi,
Çapraz sevdalara sırt vermişim.
Her birinin izi daha dün gibi acı verir canıma.
Yanmaktan köze dönmüş yüreğimin
Dayanacak gücü kalmadı gitmelere
Zamansız ağardı saçlarım tel tel,
Tez kırıldı kolum kanadım...
Ne zamandır bir dost’tan mektup almadım,
Telefonum çalmaz oldu ne zamandır.
Biliyormusun,
Ne zamandır gece ile gündüzünde farkı yok benim için
Saksıda Begonya yı sevmedim nicedir,
Kırmızı bir Gül’ün dikenleri batmadı ellerime
Ya ben sevmesini bilmedim,
Ya sevdiklerim değerini bilmedi
Neden hep terk edilen ben oldum anlayamadım.
.
Şimdi..
Yalnızlar mahallesi, Hasret sokak,
Hüzün apartmanında oturuyorum...
Ara sıra özlemler sahiline de gezmeye gidiyorum..
İnan ki..
Çayıma tat veren şeker gibi özledim seni
Sanki doğduğum günden beri sensizim.
Bazı geceler rüyam’da bana geliyor gibisin
Yüzünü hayal ediyorum biçimlendiremiyorum
Sesinin tonunu hatırlayamıyorum
Sahi sen..
Esmer’miydin-Kumral’mı?
Adın neydi senin Sevda’mı-Canan’mı?
İnan bana sevgili...
İnan bana .....
Onu bile UNUTTUM
.
Ahmet Nevzat Uçar.
18/Şubat/1997

Not: Şair,Yazar ve Bestekarlar Derneğinin düzenlemiş olduğu yarışmada Türkiye 2.si olan Şiir’im..
Ayrıca MESAM tarafından da ödüle layık görülmüştür.23/Mayıs/1998..

-