Parkta salıncak için mücadele eden iki çocuk... Yaşları en fazla 10-11. Biri salıncağa oturmuş, öteki ise onu indirmek için türlü türlü yollara başvuruyor. Bir yandan mücadele devam ederken diğer yandan da yüksek perdeden bağırarak tartışıyorlar.

Ayakta olan, salıncağı arkadan kaldırarak rakibini kaydırma yoluna gidiyor; ama olmuyor. Salıncağı defalarca sallayarak rakibini bezdirmek istiyor; ama yine sonuç aynı. Kolundan tutup çekiyor; ama rakibi salıncağın ipini sıkıca tuttuğu için, onu sallamaktan farklı olmuyor. Başka başka yollar da deniyor; sonuç hep aynı...

Dakikalarca süren mücadelenin sonucunda başarılı gelemeyince başka bir yola başvuruyor: "Madem ben sallanamıyorum, sen de sallanmayacaksın!" yoluna. Her ne kadar rakibini indirmeyi başaramasa da bu yolda bir nebze de olsa başarılı olduğunu düşünüyor olmalı ki değişik bir kahkaha atarak zaferini kutluyor.

Ama bu sonuç onun için bir zafer olmuyor... Salıncağın az ötesindeki bir bankta oturan bir teyze, bu gürültülü mücadeleye daha fazla tahammül edemiyor ve gelip ikisini de salıncaktan uzaklaştırıyor. Boş kalan salıncağa da, az önceki mücadeleyi hayretle izleyen sıradaki diğer bir çocuğu oturtuyor.

Çocuklar mı? Salıncaktan inmekle mücadeleleri bitmiyor. Sallanamadıkları için birbirlerini suçlayıp duruyorlar...

Aradan yıllar geçiyor...