0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
671
Okunma
Kaçıyorduk gerçeklerden...Yanımıza egomuzu, kibrimizi, kasvetimizi de alıp. Bekliyorduk yüzümüze çarpacak tokadı. Bekliyorduk bizi bir deprem gibi sarsacak felaketi. Bekliyorduk bizi bekleyen ihaneti. Kaçıyorduk gerçeklerden...Ama nereye kadar? Hep biz mükemmel değildik belki. Tek sorunumuz kendimizi boy aynasında değil de dev aynasında görmemizdi işte. Kendi hatalarımızı görmeden başkalarını yargılıyorduk. Çocuk arabanın camını iyi silmiyor sanıyorduk ama asıl bizim gözlük kirliydi. Oysa iki insan, gülen bir çift göz, müşterek bir kalp yeterdi. Algıda kaçıcılıktı bizimkisi. Kaçıyorduk gerçeklerden...Bakalım ne zaman gelecekti bizi kendimize getirecek tokat?
