KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 884 Okunma
- 2 Yorum
- 0 Beğeni
Eskiden Demiryollarında Ben
Yillar var ki trene binmedim ve treni hiç görmedim. Oysaki demiryolcu kızıyım ben.
Tren sesleriyle uyudum lojmanımızdaki küçük odamda.Ninni gibi gelirdi o zamanlar bana.Kaç kez rahmetli büyüklerimin elini öpmeye gittim trenle.Kac kez el salladım anneanneme tatile giderken babama.Belki de bu yüzden özel benim için trenler.Gidenleri özlettiği,geri getiremediğim özlemlerimi anımsattığı ve özlettiği için.Tadına doyum olmazdı orada geçordiğom çocukluğumun.Keşke tekrar çocuk olsam ve yine orada olsam dediğim,yıllar var ki dilimden hiç düsürmediğim yıllarımdò.Yalansız dolansız,öyle özgür,öyle mesut ve oýle sade... Babacığımın en aktif çalıştığı ve rn genç olduğu dönemlerdii o yıllar.Ailecek geçirdiğimiz en nadide güzel günlerimizi, ,çoculuğumuzun gençliğe serpildiği,dostluğu ve atkadaşlığı ögrendiğimiz özel günlerimizi,bizi biz yapan tüm güzellikleri animsattiği için özeldir her zaman benim için demiryolları.İcimde büyüyen çocukluğum ve özlemlerim gibi...Dilimde eskimeyen şarkı gibi...
Hatıramdadır hala,hiç unutmam demiryolu lojmanından taşındığımız günü.2007 yılının Temmuz başıydı.Havada deli bir sıcak vardı ama gökyüzü yağmur ortasıydı.Kolay değil çocukluğum,gençlik yılları anılarımı da valizime doldurmuş gidiyordum yeni hayatıma.Hayatın bana ne getireceğini ya da benden ne götüreceğini de bilmeden. Hava da bunu hissetmiş olmalı ki bütün kasvetini ve bereketini de yağdırıyordu üstüme.
Düşündüm de o günden beri neredeyse 10 yıl geçmiş.Yıllar sonra bu tren raylarında gezinirken çalındı lojman günlüğu hatıralarıma. Buralara ayak basınca o günleri,annemin ve babamın gençliğini,kardeşimin çocukluğu ve daha nice nice biriktirdiğimiz yaramazlık anılarımızı...Nostalji yaşıyor olmam bana bu yazıyı kaleme aldırdı.Belki de en çok özlediğim yıllarımdı.
Ne zaman bu türküyü dinlesem o günleri anımsar gülümserim."Kara Tren Gecikir,Belki Gelmez"
Gözüm yolda gönlüm darda
Ya kendin gel ya da haber yolla
Duyarım yazmışsın iki satır mektup
Vermişsin trene halini unutup
Kara tren gecikir belki hiç gelmez
Dağlarda salınırda derdimi bilmez
Dumanın savurur halimi görmez
Kan dolar yüreğim gözyaşım dinmez
(PINAR KIZILIRMAK)
YORUMLAR
Kalmadı o eski trenler.. Trenlerin bile hızlısı çıktı. Durmuyor her istasyonda. Nostaljide kaldı her şey. Ömürden gidiyor. Yazılmaz bundan sonra trenlere şiirler... şarkılar... Trenleri de kendimize benzettik çünkü.
Turuncu veya sarı istasyonlarda hep kara trenler olurdu; gizemli, devasa demirlerden örülü o büyük trenlerle çok yolculuk yaptım; koltuklu odallarında tatlı sohbetler yaparken bir yandan da koridorlardan bir ileri bir geriye koşuşup dururdum.
Bazen saçlarımı yele verirdim, gözlerimin önünden hızla geçen raylar bir de ağaçlar incelip incelip kaybolurduk. En çok tünellere girdiğimiz zaman yaşadığım mutluluğu asla anlatamam
Velhasıl çocukken şen ve mutluyduk
Teşekkürler güzel bir anıydı, anımsattı; bizim de eski yolculuklarımızı
