Yok yok, öyle para, pul, mücevherat hırsızlığından bahsetmeyeceğim. Vurgun, soygun, talan, iç etme, hortumlama filan zaten benim boyumu aşan konular... Ona da dokunmayacağım. Dokunacağım konu şiir hırsızlığı.

Edebiyat sitelerine üye olup buralarda bir kaç karalama yapmaya başlayalı 6 yıl oldu neredeyse. Hani daha önce de yazardım bir şeyler ama öyle bir defterde toplamak, dosyalamak filan gibi huylarım olmadığı için kayboldu gittiler.

Neyse efendim. Edebiyat sitelerinde yazmaya başladıktan sonra pek çok şair ve yazar dost da edindim tabii ki. Ancak, bu dünyaya adımımı atmamla birlikte yepyeni bir kavramla daha tanıştım. Daha da doğrusu yepyeni bir hırsızlık türü: Şiir hırsızlığı.

Bir insan bir başka insanın şiirini niçin çalar bunu hâla anlayabilmiş değilim. Ama yine de bu kötü eylemin bile bir mantığı var elbette.

Mesela hırsız, toplum içinde popüler olmak ister. Herkes ondan ’ Vay beee adam/ ya da kadın ne yazıyor kardeşim. Kaleminden kan damlıyor’ Desinler diye hırsızlık yapabilir.

Mesela çaldığı şiirleri bir kitapta toplayacak veya çaldığı şiirleri besteletip şarkı yapacak ve bundan para kazanacaktır.

İyi de Kadıköy’de Dostoyevski’nin eserleri bile 1 Tl ye satılırken, en baba müzisyenin albümü en fazla kırk- elli bin satarken adı sanı duyulmamış bir veya bir kaç şairin şiirini çalarak oluşturduğun bir kitabı kaç paraya satabilirsin ki? Bundan nasıl gelir elde edebilirsin ki?

Atıyorum: Sami Biberoğulları’nın tüm şiirlerini çal ( Hatta çalmana gerek yok. Buyur tepe tepe kullan) kitap yap, kaç tane satabilir de kaç para kazanabilirsin?

Bu lafları tabii ki pek muhterem(!) şiir hırsızlarına söylüyorum.

Yahu pek çok arkadaş şiir kitabı bastırıyor da ne oluyor? En az yüzde sekseni imzalayıp imzalayıp her önüne gelene bedava dağıtıyor. Yalan mı? ’Ben şiir kitabı bastırdım. Bu işten de çok para kazandım’ Diyene rastlamadım daha.

Eee o zaman ne diye şiir çalar hırsız bey/ ya da bayan ?

Kleptomandır?

Kleptomanlar heyecan için hırsızlık yaparlar ki onların pek çoğu oldukça zengin insanlardır aslında. Peki şiir çalmanın heyecanlı bir tarafı var mı? Bence asla yok. Herhangi bir siteden çok rahatlıkla herhangi bir şairin şiirini kopyalayıp kendi sayfana yapıştırmak??? Bunun neresi heyecanlı ki?

Ancak yine de yukarıda saydığım sebeplerde az buçuk mantık bulmak mümkündür

Peki şöyle bir şeyi şiir diye çalmanın mantığı nedir Allah aşkına?

Elma yanaklım benim
Kiraz dudaklı sevgilim.
Seni o kadar seviyorum ki
Aşkından ölüyorum.
Geceleri gözüme uyku girmiyor.
Hasretinden mum gibi eriyorum.
Ne olur sen de beni sev.
Eğer sen de beni seversen
Ben dünyanın en mutlusu olurum.
Eğer sen beni sevmezsen
Yaşayamam bu dünyada
Karar ver yaşayım mı yoksa öleyim mi?
Bir an önce karar ver.
Yaşamamı istiyorsan elma de
Ölmemi istiyorsan armut de
Ama eğer ölürsem
Arkamdan gözyaşı dökme
Benim tatlı sevgilim.

Evet...Bir gün bakarsınız bir şair ciyak ciyak yırtınıyor ’ Şiirimi çaldılar’ Diye. İnsansınız, merak edersiniz tabii ki gerçekten şiiri çalınmış mı diye. Araştırırsınız bir bakarsınız ki evet gerçekten de yukarıdaki şiirin tıpkısının aynısı olan bir şiir birileri tarafından çalınmış ve çalan altına kendi adını yazarak yayınlamış.

İşte benim bir türlü anlayamadığım şey tam da budur.

Yahu be mübarek adam/ ya da kadın !

Attığın taş ürküttüğün kurbağaya değsin bari. Şu yukarıdaki gibi bir zırvanın nesini çalarsın şiir diye? Yani hani hırsızlık yaptığın için şiirin ( Allahım affetsin, şiir dediğim için ) asıl sahibi tarafından mahkemeye verilmen ve yüklü bir tazminat ödemeye mahkum edilmen şahane bir şey olur illevelakin şöyle bir şey için farzedelim 15- 20 Milyar gibi ( ya da daha fazla ) bir tazminat ödemene de üzülürüm doğrusu. Yani düşünsene be hey salak ! Böyle bir şeyi - üzerine para verse- hiç kimseye okutamayacak bir vatandaş senin gibi bir salağın salaklığından istifade milyarlarca lira tazminat kazanıyor. Yazık günah değil mi? Çalacaksan adam gibi bir kaç şiir çal ki yaptığın hırsızlığa değsin bari.

Eveeet. Şimdi gelelim madalyonun bir başka yüzüne.

Bakın şöyle durumlar da oluyormuş:

Vatandaş yukarıdaki şiiri yazıyor. Tabii olarak millet daha ilk mısrada ’Öğğğğ’ demeye başlıyor. Fakat yazan kişi şiirinden o kadar emin ki. bu ’Öğğ’ sesleri onun kulağına gitmiyor. Zaten sitelerde öyle ’ Öğğ’ diyen de yok. Millet genelde ’ Yüreğine sağlık, böbreğine sıhhat, midene afiyet ’ Türünden döşeniyor yorumları. Ancak vatandaş bununla yetincek kadar sıradan bir şair değil.( Allahım affet. Bu sefer de şair dedim. ) Üstelik bu muhteşem eser ( Hay dilim kopsun. Eser dedim şuna yahu ) yeni kitabının hit şiiri olacak. O halde daha da fazla tanıtım yapması gerekir. Ne yapmak lazım bu durumda?

Çok kolay aslında.

Hemen sahte isim ve profille bir sayfa daha açıyor. O sayfada yukarıdaki şiirini ( Yine şiir dedim. Günah hanem bayağı kabardı.) yayınlıyor; sonra ver coşkuyu ’ Amanın dostlar şiirimi çaldılar ’

Eee raklamcılığın temel kuralı nedir? Reklamın iyisi, kötüsü olmaz. Reklam reklamdır.

Haaa bu arada şiiri çalınan pek çok arkadaşımı töhmet altında bırakmamak için yazımı noktalarken bir hususu da açıklamam gerekiyor:

Pek çok arkadaşımın şiirinin çalındığı da doğrudur elbette. O arkadaşlarımı kesinlikle tenzih ediyorum.

Sondan bir önceki mesaj:

Sayın hırsız beyefendi veya hanımefendi!’ Çalacaksan bari adam gibi şiir çal’ dedim ya. Gidip de Cemal Safi’nin, Abdürrahim Karakoç’un, Karacaoğlan’nın şiirlerini filan çalmaya da kalkma sakın. Çok fazla açık verirsin öyle yaparsan..


Ve son Mesaj:

Evet..Bu kadar...Şiire gönül vermiş tüm dostlara benden çay. Hırsızlara yok.