Yel değirmenleri...

• 20 Eylül 2008 Cumartesi 17:39:24

Tanı;
Yelsizlik,
Halsizlik
İlkesizlik
İletişimsizlik...

Teşhis;
Don Kişotsuzluk...

Doktor çabuk söyle ben ölecek miyim?

Ölüm mü?
Ooo O Ooo Eline geçiyor mu mirim.

Elim geçiyor Doktor,

Eldiven...

Kaç kez okudun sen bu adamı?
Adam okudu beni doktor.

Nerden etkilendin...

Şimdi;
Hani ya...
O koca koca pervaneler dönerken, ne büyük cesaret dedim.

Eeeee.

Sonra rüzgâr kimden yana diye düşündüm.

Kimden yanaydı?

Don Kişot’tan...

Hayda rüzgâr olmasa adam da ona saldırmayacaktı.

Eeee, tabi ama adam adını bu kadar duyuramayacaktı. Demek ki rüzgar ondan yanaydı.

Adını duyurmak için rüzgâr gerekli demek ki.

Sadece varsayım.

İspatı...

Don Kişot

Dur Radyoyu kısayım seni duyamıyorum...

Don dale don dale...

Peki, aklın getirisinden dem vurursak.

Akıl şöhreti sever demek ki akıllı insanlar şöhret olurlar.

Akıl baştan gidince şöhret olunursa ne olur.

Don Kişot olur doktor
ne olacak

Demek ki aklı faraziyeler hükümsüz hükümlülerdir.

Delileri herkes tanır değil mi Doktor

Evet

Akıllıların şöhreti ile arada ne fark vardır peki?

Yel değirmenleri...

Çok yaşa doktor...
Çok Yaşa...