Karar vermeden önce önüne boyuna düşünür, sonradan pişman olmayacağım tehlikelere maruz kalmayacak şekilde kararımı veririm. Malum bayram tatiline gideceğiz ya. Evde tatlı bir telaş başladı. Aile fertleri, memlekete özel arabamızla gideriz, orada da bağa bahçeye gezeriz hesapları yapıyorlar ama hevesleri kursaklarında kaldı. Daha bayram başlamadan kazalar, ölüm saçmaya başlamışlardı bile. Geçen yıl ki bayram zayiatı 200 üzerinde mevta, bir o kadar da sakat. Sonuç: yetim kalan bebeler, bebesiz kalan analar, babalar. Canımı yolda bulmadım ya. En güzeli toplu taşıma ile seyahat. Riske girmeden. Zaten direksiyon başında dalıp gittiğim çok oluyor, yaşımdan dolayı. Öyle de yaptım: Kastamonu- Ankara gidiş dönüş biletlerimizi aldım. Kastamonu’ ya gidişim o kadar rahat oldu ki anlayamadım bile. Otobüse biner binmez uyumuş, mola yerinde uyanmıştım. Sonrasında bir daha uyudum ve uyandığımda hanımın memleketinde gözlerimi açtım. Akşam haberleri izliyorum: kazalar sonucu ölenler, sakatlananlar...
En güzeli mantıklı hareket etmek. Gösterişe- havaya civaya gerek yok.

Herkesin bayramının kazasız belasız geçmesi dileklerimle...

(Güncemden 28.6.2017)