1950 yılında ölen İtalyan yazar ve şair Cesare Pavese’nin oldukça etkili bir sözü vardı:
-Sözler değil,eylem !
İlk anda çok cazip gibi görünen bu “davet” zamanla eleştiri “masasına” yatırıldı ve “eylem kavramı”iletişimcilerle,kişisel ve kurumsal gelişim uzmanlarınca yeniden “değerlendirmeye” tabi tutuldu.Çeşitli sorular sorularak tabi ki.
En yaygın soru da şu oldu:
-Eylem ile vizyon arasında bir bağ var mıdır,varsa bu bağ nasıl kurulmalıdır?
Sorunun ilk kısmında herkes hemfikirdi.
Eylem ile vizyon arasında bağ kesindi ama ikinci kısmını değerlendirme ve anlamlandırmalar epeyce farklılık göstermeye başladı.
Bunlardan bence en anlamlısı da gelecek bilimci(fütürist)/yazar Joel Barker’a ait olanıydı.
Şöyle diyordu yazar:
-Eylem olmadan vizyon bir rüyadır.Vizyon olmadan eylem ise zaman geçirmektir.Eyleme sahip bir vizyon Dünya’yı değiştirebilir.
Vizyon daha çok stratejik bir kavram(gelecek tasavvuru gibi de düşünülebilir) iken,eylem ise güncel/taktiksel /konjonktürel bir durumdur denebilir.