- 753 Okunma
- 3 Yorum
- 0 Beğeni
Düşünceler
Her sabahın bir sonu olduğunu bilmek, insanın yarınlarıdaki gerçekliğinin özeti oluyor. Ölüyor devler aşıklar, yazarlar, ressamlar, şairler...En önemlisi ben ölüyorum (tabi bu ben kendi açınızdan sizsiniz). Kokakların ölümünü düşündükçe insan şairin ölümüne gıpteyle bakıyor. Edip Cansever’i anlamayan bir toplum, Vedat Türkali’sinden mahrum bir insanlık düşünmek istemiyor zihnim; ama nafile bilinmeyenler öldükçe bilnenler yaşıyor sahte televizyon seyirlerinde. Haşim düşüyor insanın aklına diyorsun sonra "Bir belde mi yaratayım; kalin ]
YORUMLAR
Aaaaaa !...
Bir Süleyman gördüm hiçbir yanı kımıldamıyor
Oturmuş bir iskemleye
Pek de oturmuşluğu yok iskemle ayaksız
O nasıl şey, bu adam soyut mu ne
Baksan bir ilgisi var elleriyle
Uzamış uzamış uzamış doğrusu elleri
Sevmeye domuzlanıyor gittikçe
Konuştum konuşmuyor
Dürttüm dürtülmüyor
Kızdım, bir bıçak salladım karnına
Aaaa!
Yok yahu bana mısın demiyor
Şaşırdım, yokladım kendimi iyice
Bir çağ mı değiştik sabah sabah ne
Artık ölüm insanlardan olmuyor.
EDİP CANSEVER
bir edip şiir'ide bende olsun sayfanıza ... süslesin efendim... çok severim ..şairlere sonsuz sevgilerimi hürmetlerimi sunuyorum..
bize hatırlattığınız için yüreğinize sağlık .kaleminizin mürekkebi hiç bitmesin...şirlerle kalınız her daim ..şiirlerinizi ve yazılarınızı takıpteyim...:)katre.. katre....saygımla....