1960 ‘lı yıllar benim çocukluğumdu.
Köy çocuğuyduk,şehri görmek ve hele hele gidip bir köfte ekmek yemek bir özlemdi.Hiç olmazsa yanan ışıklarının varlığı da cazipti.
Ama “şehre” gidiyoruz demezdi kimse.Gidilen yer kasabaydı.
Yani Kırklareli.Eski adı da “Kırkkilise”.
O yıllarda 24-25 bin nüfuslu,herkesin birbirini tanıdığı,hem “şehir” hem de köydeki gibi “çiftçiliğin” de yapıldığı yer olduğundan olsa gerek “kasaba”ydı adı.
Hatta tarihi bir anekdottur.
Dönemin Kırklareli kadısı tayininin Manastıra yapılması için İstanbul’a gider.Ekabirlere talebini anlatır.
Ona,
-Orası çok önemli bir merkezdir,senin oraya tecrüben yetmez derler.
Kadı da çok hazırcevapmış ki,şöyle karşılık veriverir hemencecik.
-Kırk tane kiliseyi idare ettik,bir manastırı mı idare edemeyeceğiz? (İlber Ortaylı,Osmanlı’yı Yeniden Keşfetmek,S/131)
İşte bu “şehir” ama adı bizde “kasaba “olan yerde ortaokul yıllarım geçti.1962-65 arasında.
Çok hoş öğretmenlerimiz vardı,sınıf arkadaşlarımız da.İçinde yuva çocukları da vardı,yurt çocukları da.Roman arkadaşlarımız da vardı,Museviler de ve valinin kızı Sema Saraçoğlu’da.(Kim bilir nerelerdedir,sağsa bu yazıyı okuma şansı olsun isterdim.)
Ben de Yayla Mahallesinde Vakıfların Yurdunda kalıyordum.
Okulumuz da önce oradaydı,sonra Eriklice caddesindeki yeni yerine taşındı 1963 ‘te.Açılış töreni yapmıştık,birkaç gün sonra da Bayraklar yarıya inme töreni…
Ay da kasımdı sanırım.ABD Başkanı J.F.Kennedy öldürülmüştü.
Bütün bunlar nereden mi aklıma geldi?
Erzurumlu bir arkadaşım,şehrini tanıtırken,şöyle derler bizim oralarda demişti yakın zamanda.
-Yazın tozu,kışın buzu,evde kalmış kızı meşhur yerdir Erzurum.
Bir an bu söz aklıma o küçücük “kasabamızın” eski yıllarda anlatıldığı biçimini getirdi.
Ne kadar benzeşiyor tarifler ve anlatımlar!
Kırklareli için de söylenen sözler uzun yıllardır aklımda.
-Tozu,kızı,buzu,karpuzu meşhur yerdir.
Balıkesir için de üç “k”sı önemlidir derler:Kolonyası,karpuzu,kızı.
Ve Mardin.
Dört yıldan fazla çalıştığım için de “Gündüz mezarlık,gece gerdanlık “nitelemesi aklımdadır.Eski Mardin’e ne kadar da uyuyor tabi ki.
Ama “Yenişehir” aşağılara inmiş.Hiç yoktu o yıllarda.
Kim bilir başka yöre ve şehirler için ne güzel nitelemeler yapılmaktadır !
Ha şimdi şunu da demeliyim.
Kırklareli artık 80-85 bin nüfuslu şehir oldu.
“Kasaba” sözü de tedavülden kalktı böylece!Onu diyen kuşaklar da tarih sahnesinden çekildiler zaten.