MASUM ÇOCUKLAR

• 19 Haziran 2017 Pazartesi 23:25:22

Bilmez
Görmez
Duymaz
Anlamazla başlayan
Nicelerinin yaşayamadıkları
Yaşatamadığımız
Hiç başlamadan
Yarım kalmış
Ben küçükken diyerek başlayan
Anlatacak hiç bir şeyi olmayan
Silik geçmişinle,hafızasını zorlayan
Renk,ırk ,cinsiyet ayrımı yapmaksızın
Hayattan koparılmış masum çocuklar.

Hangimizin babası daha çok parka götürdü Anne diye soru soran küçücük bir çocuk çekeliyerek yürüyor kaldırımda.Tesadüfen duyduğum bu cümle karşısında kalakaldım öylece oracıkta.Defalarca sordum bu soruyu kendime bozuk plak gibi.Her sorduğumda malesef bir cevap alamadım,beynimin durduğunu hissettim çünkü bu sorunun cevabı bende yoktu.Nihayetinde geçmişimle yüzleştim babam beni parka götürmemişti.Ağlamaya başladım.

Salıncakta sallanmamıştım
Kaydırakta kaymamış
Tattaravallinin ne olduğunu hiç bilmezdim o yıllarda.O tozun toprağın içinde nefes alıp vermemiş kazaare düşüp yaramazlık yapıp azar bile işitmemiştim.
Neden diye sordum defalarca kendime.Belki eskiden park yoktur diye avuttum kendimi.
Hayat şartlarıdır dedim
Onu dedim
Bunu dedim
Teselliye bir kez daha kucak açtım çaresizce.
Sonra
Sonra dedim ki
En çok kimin babası götürmüştür ki parka?
Bir
İki
Üç
Saymaya bile lüzum görmedim koca bir hiç karşıladı beni
Sayılası rakamların
Sayılmaz makamında.

Bilirler
Görürler
Duyarlar
Anlarlar
Çocukluklarını bile yaşatamadığımız
Lunapark misali Işıl ışıl
Gökkuşağı gibi rengarenk cıvıl cıvıl
Anlatacak bir şeyi olmayan
Masum çocuklar