BABALARIN GÖZLERİ

• 19 Haziran 2017 Pazartesi 00:25:37

Büyümeden güneşin hareketini anlamıyor insan. Büyüdükçe, etrafında dönenlerin farkına varıyor. Sahip olduklarından uzaklaşmadan, çekilmeden, büyümeden, şöylede bir başına kalmadan anlayamıyor. Fedakarlıkları, güveni, emeği, güneşi yitirmeden anlamalı! Yüzlerin, gözlerin farkına varmalı. Görmeli insan!

Babasının yüzünde ki "Acaba farkına varacak mı bu emeklerimin?Acaba haybiye mi uğraştık, didindik bunca sene?Acaba beni anlayacaklar mı?Acaba öylece UNUTULACAK mıyım?Acaba hayatlarında ki payımın farkındalar mı?"...

CENNETİN ORTA KAPISI BABAM (Hadis-i Şerif). Emeklerinin, sevginin, şevkatinin, sabrının hepsinin farkındayım! Mesafelerden bağımsız güvenin çok güzel. Canım babam, babalar gününü kutluyor, ellerinden öpüyorum. Gezerken yorulduğumda sırtına aldığın, pınara uzanamadığım da avuçlarından su içirdiğin, bu günlere getirdiğin evladın...