Postacısını kaybetmiş zamanda cumartesi kuşları açsın tüm mektupları.

Kimi insan hedefleriyle kimi hayalleriyle yol alır hayatta.
Misal kendimden örnek verecek olsam derim ki; hayallerim yalnızca hayal olduğunun bilincinde bir köşede durur, gözümü kapattığımda onlarla başbaşayımdır ve belki de en güzel anlarımın çoğunu onlarla yaşarım.
Oysa gözüm açıkken hayatıma yön verenler somut şeylerdir.
Böyle yazınca acınası bir tablonun içinde görüyorum kendimi lakin fazlasıyla realist bir insan olduğum için belki de hayaller ve hayatların birbirine uzak iki köşe olduğunu görüyorum.
Elbet gerçekleşmesi mümkün hayallerin peşinden koşmamak değil sözünü ettiğim.

Fakat hayallerimiz dünyayı güzel bir yer yapmıyor kabul edersin; sadece kendi iç dünyamızı güzelleştiriyor.
Kendinden ümidi kesmiş ve hiç bir şeyi değiştirebileceğine inancı olmayan bunca insanın ortasında bize düşen de hayallerimizi beslemekten başka bir şey değil. Gibi.

Ve bu noktada yazarlar bizi hayallerimizle buluşturan kaynaştıran insanlar olarak çok kıymetliler.
Sen de öyle.
İlk kez mi bu kadar uzattım bana mı öyle geliyor:)



deniz-ce tarafından 6/14/2017 12:12:01 AM zamanında düzenlenmiştir.

Umudu kes ki acın dinsin...derler ya,biz umuda sarıldık ne olursa olsun acıyada göğüs gerdik bir türlü, inadına,hep inadına .

Cumartesi şiirleri kadar hüzün damlamış satırlara şair,cumartesiye tutunmuş acılar kaleminden,yinede seviyorum bu kalemi.
Günün aydın ola,kesen sevgi dola dost şair,mutlulukla kal

ölmüş her insan yenide dirilişte aynı süre beklemiş gibi uyanacakmış.

adil bence de.

ha bir kelebek ha bir insan zaman izafi bir kavramdan ote değil.

gerçek işte öldü.

" Neden ben? " diye sordum Tanrı'ya. Bir şey söylemedi. Güldüm ve yıldızları izledim. Yaşamak güzeldi... diyordu Markus Zusak Hiç Kimse Sıradan Değildir isimli kitabında...
Yazınızı okuyunca o geldi aklıma okumadıysanız şiddetle tavsiye ederim...

Kısaca şunu demek istiyorum o kitaptan aldığım lezzete benzer bir tat vardı bu yazıda...
O kitabı okurken de bir çok cümlenin altını çizmiştim, bu yazıyı okurken de altını çizmek istediğim cümleler okudum...

Mesela;

''Ne zaman naif bir amacın bir parçası olmak için eyleme geçsem,
’Yaşamak’ sözcüğüne boğazıma kadar saplanmış buluyorum kendimi..''

Mesela;

''nirvanaya yaklaşıyorum
yüzümün yarısı pavurya bükümlü bir vapur''

Mesela;

''hayallerim
gece matinlerine kapalı gişe
hercai bir düşe denizci düğümlenmişim''

Ve yaşamak, bütün ömrümüz boyunca kendimizi tanıyarak geçirdiğimiz süreden ibarettir diyor,
bu güzel yazının yazarını selamlıyor, tebriklerimi bırakıyorum.

Saygılar Sayın Doğan Güneş.

''Gelir bir dalgın cambaz. Geç saatlerin denizinden.
...

Aşağıda bir kör kadın. Hısım.
Sayıklar bir dilde bilmediğim. Göğsünde ağır bir kelebek. İçinde kırık çekmeceler...
Geçer sokaktan bakışsız bir Kedi Kara...
Bağırır eskici dede.''
Bir kapıya yaslayıp sırtımı, şiirler ve mektuplar yazarım ben...

***


Şiirde, yazılarda ve düş yolculuğunda yan yana olmak ne güzel...Tebrikler..
Dostlukla,çokça sevgiler..

İki tablo oluştu gözümde okuyunca sizi şimdi gidip boyalarımla boğuşacağım da yazayım dedim.

İlki : sisli ve pis bir akşam vakti siyah olan bir durgun suda eğilmiş kağıt gemisini yüzdüren çocuk ama yüzündeki ifade mahzun, mutlu, huzurlu sanki baharın içinde adeta uçarak kelebeklerin peşinde koşuyor. Bilse de bilmemezlikten gelmek ve mutluluğa konsantre olmak bu olsa gerek.

İkincisi: bir gece vakti bir kız çocuğu gökyüzüne bakıyor.sadece kız ve gökyüzü. Öyle karanlık ki bu sebeple yıldızlar daha bir parlak. Sabır diyor kendine küçük kız: Allah'ın koyduğu yerde de yıldızlar daima yalnız. Ve insan bir kelebek ömrü ya yaşar ya yaşamaz.

Tebriklerim yürekten

Saygı ve sevgilerimle

"Hayat, kainat ile bir ilişki içinde olmak demektir. Hayatta rastlanan bütün değişim ve dönüşümler kişi ile kaninat arasında daha yüksek bir ilişkinin kurulmasından ibarettir. Dolayısıyla ölüm de kainat ile yeni bir ilişki içine girmek demektir."Tolstoy

böyle mükemmel değerlendiriyor hayat ve kainat iliskisini
yazını okuyunca şöyle düşündüm
Aslı'n da yaşam imgeler gibidir desek yanılgı sayılmaz galiba
hane şu akşamdan platonik var oluşla gelen fakat sabaha doğru yok olan imgeler gibi
varlıktan yokluğa =yokluktan varlığa
yokluktan varlığa =varlıktan yokluğa mahkum gibi ...
peki ya Nirvana hangisinde ?varlikta mı yoksa yoklukta mı? bünün cevabını arıyorum kendimce
bu arada seni hep otuzlu yaşlarda görüyorum
güzel Can dost
hep güzellikle....
sevgiler

(Postacısını kaybetmiş zamanda;
Kuşlara umut, suya şiir, balıklara pul olup,
Özlemi dışına taşmış mektup gibi..
Direnecek çok şey var diyor sadık bir diyalog..

Ne güzel bir sayfa,
(postacımızı kaybetsekte, kalemlerimizle yaşatıyor olmamız o güzel ve anlamlı zamanları.Kelebek ömrümüze ne çok şey sığdırabiliriz diyor sevgili yazarımız...

Kutluyorum kalben...
Sevgiyle sevdiklerinizle...

Varlık her an yeni bir oluştadır insan için en büyük devrim sanatın ve felsefenin aradığı İNSANI KAMİL bilincine ermesidir, esenlikler dileklerimle...

Tebrikler ☺ 🐞 Keyifle okudum şiirsel yazınızı. ..