Ülkemin güzel insanlarına bir şey söylemek istiyorum.
demek istediğim şey basit şimdi kimde aman siyasete bulaşmayalım falan diye düşünüyor.
Dün doğuda güney doğuda iki kent yok edildi. Gezi oldu insanlar katledildi defalarca kimine Kürt dedik bağrımız yanmadı kimine Türk ormanlarımız yanıyor. Yok pahasına ülkem Araplara yabancılara peşkeş çekiliyor. Olan fakirin çocuğuna oluyor. Diğer fakirlerde ya bu teröristi bu askerdi bunlar işçiydi hepsinin fıtratında vardı ölmek zaten diye düşünüyor. Seçim olur ülkeyi en çok parçalayan adam milliyetçi damara yüklenerek oy alır. Bu devirde milliyetçilik çok farklı tanımlanıyor faşistlikten ve ahmaklıktan ileri gitmiyor. Şimdi ise diktatör ağaçları kesmeye başladı hemde öyle normal kavak ağacı değil yetişmesi asırları bulan zeytin ağaçlarını. Bir şey hatırlıyorum dedemin bana miras bıraktığı bir kaç sözünü 500 ağaç eken cennetliktir derdi bir hadise göre peki size soruyorum su binlerce ağacı katleden devlet ve yardakçılarının sonu nereliktir? Ben size basit bir şey söyleyeyim mi? Eğer şimdi direnmezsek sora kıçımız da ki şu donu bile isteyecekler. Çok yakın bir tarihte Suriye den hiç bir farkımız kalmayacak yada şu hiç beğenmediğiniz Arap devletlerinden hani hep gerçek şeriat bu değil dediğiniz ülkelerden hiç farkınız kalmayacak. Son kere yapmayın buradan anayasa mahkemesine sesleniyorum bu gidişatı ya durdurursunuz yada ne yazık ki Saddam’ın tattığı yağlı ilmeği sizde tadacaksınız. İyi sabahlar demeden uyanın ey halkım Kürt’te sen sin Türk’te sen. Kal şimdi kalk kardeşlik için evlatların için yarında taksimden çıkıp Van’a Hakkari’ye gidebilmek için Karadeniz’in dağlarından Akdeniz’in Toroslarına vara bilmek için bu gün kalk yoksa. Bunca yıllık cumhuriyeti kötüsüyle kötüsüyle çektik ama bundan sonra kimseye köle olmaya niyeti olmamalı halkımın.

Motorları maviliklere sürdüğümüz sabahlara değerli dostlar.