- 880 Okunma
- 6 Yorum
- 1 Beğeni
Huzurla Tanıştım Kıldığım İlk Namazda...
Namaz kılmadan önce hep bir ruhum sıkılırdı.Bu öyle basit bir sıkılma değildi ama resmen ölüyorum zannediyordum...da hep boğuluyordum,korkuyordum,duvarlar üstüme üstüme geliyordu...
Bir gün annem bana huzurun arkadaşı olan namazla tanıştırdı...namaz sadece huzurla arkadaş değildi ki mutlulukla,sevinçle,rahat bir nefesle arkadaştı...
Namaz bütün dertleri denize akıtır da bir daha geri getirmezdi.İyi ki tanışmıştım namazla bir çok şeyi öğretti bana...
Ama..bir gün bir vesvese nasıl olduğunu bilmediğim bir anda galip düşmüştü işte..daha çok acemiydim tabi o da fırsat kolluyordu...beni zayıf bir darbeyle yıkmıştı bunu kabullenemesem de ...o günden beri çok kızgınım ona bir daha kazanmasına izin vermeyecektim işte...vermeyecektim,nasıl olacağını bilmediğim bir şekilde...
Her gece Allah’a yalvardım ne olur beni düşürme o zalimin eline kurtar beni diye...her an dua ettim ne olur kurtar beni bu boşluktan diye...sen merhametlilerin en merhametlisisin düştüğü yerden kaldır dedim hıçkırıklara boğularak haykırışlarım gözyaşlarıma karışıyor ilginç bir şekilde uyum sağlıyordu işte...nasıl olduğunu bilmiyordum kendimi ise h,iç ama hiç engelleyemiyordum...bir yanım haydi namaz kıl vakit geçiyor dese de diyer ynım hiç geri kalmıyor ne olacak ki sanki bu seferlik kılma diyordu...hangisinin doğru hangisini yalan söylediğini adım kadar iyi bilsem de yapamıyordum işte yapamıyordum...zaten beni çileden çıkaran da buydu ya...
Bu bir seferlik diye beni kandıran şeytan bir ay beni cehennem azabına sürüklemişti...en kötüsünü yapıp benim irademi elimden çekip almıştı ...ben sürüklendiğim boşlukta aciz bir kul olarak Allah’a yalvarabiliyordum sadece irademi toplayacak gücü istiyordum şimdi ben.
Yine babaannemin yanına gelen annem beni şikayet ediyordu namaz kılmıyorum diye...haklıydı hem de sonuna kadar...söyleyecek bir sözüm yoktu artık işte yoktu...
Şimdi ben de kendimi şikayet ediyordum adaletime kendime yaptığım bu zalimliğe...ama avukatlar yani nefsim ve şeytan ikisiyle baş edemiyordum işte...Ta ki...babaannem namaz kılmayan insanın kalbi kararır da pas tutarmış sonra bir kilit vurulurmuş oraya da bir daha açılmazmış dedi...kaynar sular boşalmıştı üstüme o gün gözümün önünden bir an bile gitmiyordu...
İşte dualarımın,yalvarışlarımın,haykırışlarımın cevabını alma sırası gelmişti...verdiğim sözü tutma zamanı da artık daha güçlüydüm...bir anda kendimi namazda buldum gönlümün ve ruhumun namazla beraber berrakığa erdiğini hissedebiliyordum...sadece oralara yüzüme de vurmuştu bu...ne bir dert ne de bir tsa kalmıştı geride..mutluydum işte.. mutlu...aradığım huzuru doruklarıma kadar işlemişti...ruhum yeniden doğmuştu...bedenim tüy gibi hafif olmuştu...
Ne duruyorsunuz?Haydi kalkın namaza...duymuyor musunuz ezanı?yüreğiniz kilitlenmeden kalkın!Şimdi de kendi adaletinizle yenin be şu Hz.Adem’e secde etmemiş şeytanı...uykudan uyanma vakti geli de geçiyor şimdi sonra geç olabilir haydi!
KALKIN! YETER BU KADAR EZİYET KENDİNİZE...
KALKIN! EY MÜSLÜMANLAR!!!
YORUMLAR
Öncelikle Allah kabul etsin namazınızı.
Yalnız namaz kılarken ya da kılmadığımız anlarda Maun Suresinin meali hep aklımızın bir köşesinde olmalı diye düşünürüm ben. '' vay o namaz kılanlara'' diyen ayet özellikle de...
O ayetin işaret ettiği namaz kılanlardan olmamaya çok çok özen göstermek gerekir.
Bu arada oldukça zor bir iş için kolları sıvamışsınız. Ebu Leheb, Hz. Muhamed ( S.A.S) Gibi bir yeğeni olmasına rağmen.Onu görmüş ve konuşmuş olmasına rağmen, Yeğenine Kur'an ayetleri inerken yaşamasına rağmen, bırakın namaz kılmayı iman etmedi bile değil mi? Hal böyleyken hiç tanımadığınız, yüzünü bile görmediğiniz insanların burada okuyacakları bir yazıdan sonra '' Vallahi hanımefendi çok doğru söylüyor. Hemen namaza başlayayım'' Demesi bana pek mümkün gelmiyor.
Neyse... Allahualem. Allahtan umut kesilmez. Hani karıncanın İbrahim Peygamberin ateşine su taşıması gibi bir olay bu. En azından safınızı belli etmişsiniz.
Selam ve saygılar.
Tatlı Hayal
sami biberoğulları
Selam ve saygılar tekrar.
Tatlı Hayal
Tatlı Hayal
Aynur Engindeniz
Tekrar tebrikler
Sevgilerimle.
Yazınız beni çok etkiledi.Çok içten yazılmış ki o yüzden de samimi geldi.Keşke herkes sizin gibi bu bilince sahip olabilse...Sonlara doğru artık gerçekten bir öğüt niteliğinde ...tekrar tekrar tebrik ediyorum umarım böyle devam edersiniz...Sevgilerimle